بررسی رابطه نسلی و الگوی گذران فراغت در استانهای با سطوح مختلف توسعه یافتگی
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران
1 - مدیر گروه جوانان و مناسبات نسلی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی
کلید واژه: همسویی نسلی, توسعه یافتگی استانها, روابط نسلی, تعامل نسلی, اوقات فراغت,
چکیده مقاله :
چگونگی مناسبات بین نسلها و عوامل موثر بر آن یکی از موضوعات اساسی در بررسی تغییرات اجتماعی در جوامع در حال توسعه است. از اینروست که شناسایی ابزارها و زمینه‌هایی که در راستای تقویت فرایند مذکور هستند می تواند کاربست مناسبی در ایجاد بسترهایی برای تعاملات مناسب بین نسلی، و در نهایت حفظ تمدن و فرهنگ، داشته باشد تغییرات الگوی گذران اوقات فراغت به عنوان یکی از شاخص های سبک زندگی یکی از این بسترهاست که با چگونگی مناسبات بین نسلها رابطه دارد. هدف اصلی مقاله حاضر بررسی رابطه بین سطح توسعه یافتگی استان و الگوی گذارن اوقات فراغت و الگوی روابط بین نسلی است. با استفاده از نظریات مانهایم و اینگلهارت در ارتباط با تغییرات ارزشی بین نسلها و با بهره گیری از روش پیمایش و نمونه آماری 1200 نفر از شهروندان 5-65 سال در سه دسته استانهای توسعه یافته (تهران و اصفهان)، در حال توسعه (زنجان و کرمان) و محروم (کهکیلویه و بویر احمد و سیستان و بلوچستان) با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و به شیوه تصادفی انجام شده است. یافته ها نشان می دهد برای گذران فراغت فعال جمعی همچنان خانواده مهمترین و اولی ترین گزینه است. با افزایش سطح توسعه یافتگی استانها، فراغت فعال جمعی با خانواده کاهش یافته و الگوی جدید فراغت فعال جمعی در فضای مجازی افزایش می یابد. همچنین روابط بین نسلی با سطح توسعه یافتگی استان ها در ارتباط بوده و در استانهای محروم روابط نسلی قوی تر می باشد.
One of the important subjects in study of social changes in developing countries is the condition of intergenerational relationships. That is why Identify tools and fields which enforce such process can be provide better relationships between generation in a given society and result the continuation and preservation of culture and civilization. Changes in the pattern of leisure spending as a criterion of lifestyle are one of these platforms. It has the relationships with changes in intergenerational relationships. Due to informal and selective nature of leisure time, transformation of values takes place informally. It seems that development as an indicator of progress of a given society has the relation with the type of intergenerational relationships as well as leisure pattern. The main objective of this article is to find out the relationship between level of development of province and leisure time pattern and intergenerational relationships. Manheim and Inglehart theories on value changes were applied. Survey method with 1200 sample from three groups of developed (Tehran, Isfahan), developing (Kerman, Zangan) and deprived (Sistan and Baluchestan, Kohkiloyeh and Boyerahmad) provinces were randomly interviewed. Results shows collective active leisure pattern spending with family were the main and first pattern of collective leisure among respondents. With increase in province level of development, collective active leisure pattern with family reduced and new leisure pattern i.e. virtual vacation increased. Intergenerational relationships have the relation with level of development and in deprived provinces such relation are stronger
_||_