اثربخشی هنردرمانی گروهی بیانگر بر خودکارآمدی تعاملی کودکان آسیب‌دیده از سرپرستی
محورهای موضوعی : روان درمانگریشیوا زارع‌زاده خیبری 1 , پروین رفیعی‌نیا 2 , سیدمحسن اصغری‌نکاح 3
1 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
2 - استادیار دانشگاه سمنان
3 - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
کلید واژه: هنردرمانی گروهی بیانگر, خودکارآمدی تعاملی, کودکان آسیب‌دیده از سرپرستی,
چکیده مقاله :
در این پژوهش اثربخشی هنردرمانگری گروهی بیانگر بر خودکارآمدی تعاملی کودکان آسیب‌دیده از سرپرستی بررسی شد. این پژوهش یک طرح شبه‌آزمایشی به صورت پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه گواه و انتخاب تصادفی بود. نمونه این پژوهش 28 نفر از کودکان مقیم در مراکز شبه‌خانواده در سطح شهر مشهد بود که با روش نمونه‌برداری در دسترس انتخاب شد. شرکت‌کنندگان به شیوه تصادفی انتخاب و به دو گروه 14 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای مداخله هنردرمانی گروهی را دریافت کرد و گروه گواه هیچگونه مداخله‌ای دریافت نکرد. هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش‌آزمون و پس‌آزمون توسط مقیاس خودکارآمدی کودکان در تعامل با همسالان (ویلر و لاد، 1982) ارزیابی شدند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد آزمودنی‌های گروه آزمایش از لحاظ خودکارآمدی در موقعیت‌های تعارضی و غیرتعارضی به طور معنادار بر گروه گواه برتری داشتند. با توجه به یافته‌های پژوهش، هنردرمانگری گروهی در افزایش خودکارآمدی تعاملی کودکان آسیب‌دیده از سرپرستی مؤثر است.
the purpose of the present study was to examine the effectiveness of expressive art group therapy on interactional selfefficacy of foster children. The research design was quasi-experimental (pretest-posttest control group). The sample consisted of 28 primary school parentless and mal-treated girls living in special centers for these children in the city of Mashhad using convenience sampling. The participants were assigned randomly into either experimental or control group. The participants completed the Children's Self-Efficacy for Peer Interaction Scale (Wheeler & Ladd, 1982) before intervention and one week after. The experimental group received expressive art group therapy for ten sessions (two 90 minutes sessions per week). The results of multivariate covariance analysis indicated that children of experimental group had better social self-efficacy in conflict situations and non-conflict situations than children of control group. The findings suggest that the expressive art group therapy may be contributed to the increase of self-efficacy in foster children