ویژگی‌های روان‌سنجی سیاهة حرمت خود کودکان
محورهای موضوعی : روان‌شناسی بالینیرعنا روان‌پارسا 1 , محترم نعمت طاوسی 2 *
1 - کارشناس ارشد روان‌شناسی عمومی تهران‌جنوب
2 - آزاد/ تهران جنوب
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی سیاهة رها از فرهنگ حرمت خود (باتل، 2002) بود. 600 دانش‌‌آموز 6 تا 8 ساله (300 دختر، 300 پسر) در مقطع‌های پیش‌دبستانی، کلاس اول و کلاس دوم مدارس دولتی شمال و جنوب شهر تهران در سال تحصیلی 1396-1395 به شیوة مرحله‌ای انتخاب و آزمون شدند. برای بررسی روایی سیاهة رها از فرهنگ حرمت خود (باتل، 2002) از روایی سازه، روایی ملاکی و روایی تفکیکی (افتراقی) استفاده شد. برای بررسی روایی همگرا از مقیاس خودپنداشت کودکان پیرز-هریس (پیرز، 1984) استفاده شد که با سیاهة حرمت خود (باتل، 2002) رابطة مثبت معنادار داشت و برای بررسی روایی واگرا از مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (اسپنس، 1998) استفاده شد که با سیاهة حرمت خود (باتل، 2002) رابطة منفی معنادار داشت. بررسی روایی سیاهه نشان داد که فقط یکی از مادّه ها ضریب تشخیص مناسب ندارد و آن مادِّه حذف شد. در تمامی موارد دیگر روایی مناسب ابزار تأیید شد. برای بررسی اعتبار این سیاهه از سه روش دو‌نیمه کردن، بازآزمایی و ضریب کودر ـ ریچاردسون 20 استفاده شد که نتایج اعتبار مناسب ابزار را تأیید کرد. در مجموع، کل نتایج بیانگر روایی و اعتبار مناسب و قابل قبول این سیاهه برای سنجش حرمت خود کودکان جامعة ایران بود.
The study aimed to establish the psychometric properties of the Culture-Free Self-Esteem Inventory (CFSEI; Battle, 2002). The inventory was administered to 600 students (300 girls, 300 boys) aged between 6 and 8 years. The participants were selected from public preschools, and from the first and the second grade of public primary schools located in northern and southern parts of Tehran using stage sampling method. The results of criterion validity, differential validity, and construct validity of the CFSEI were analyzed. To examine the convergent validity of the CFSEI, the Piers-Harris Children’s Self Concept Scale (PHCSCS; Piers, 1984) was used. The results indicated that CFSEI had a positive and significant association with the PHCSCS. To establish the divergent validity of the CFSEI, the Spence Children’s Anxiety Scale (SCAS; Spence, 1998) was used. The results indicated that the CFSEI had a negative and significant association with the SCAS. Except for one question which didn’t have an acceptable coefficient of determination which was removed from the CFSEI, the validity of the CFSEI was confirmed. To establish the reliability of the CFSEI, split half, test-retest and Kuder-Richardson Formula 20 were used. The results indicated that the CFSEI had good reliability. The findings suggest that the CFSEI is a reliable and valid tool to employ with Iranian children.