اثربخشی مداخله شناختی‌ـ رفتاری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری
محورهای موضوعی : روان درمانگریصدیقه صالحی 1 , سیدعلی محمد موسوی 2 , محمد ابراهیم ساریچلو 3 , محمد حسین قافله باشی 4
1 - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی
2 - استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
3 - دانشجوی دکتری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
4 - استادیار دانشگاه علوم پزشکی قزوین
کلید واژه: اختلال وسواس بی‌اختیاری, درمان شناختیـرفتاری,
چکیده مقاله :
این پژوهش به منظور تعیین میزان اثربخشی درمان شناختیـرفتاری در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری انجام شده است. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه گواه بود. از میان 62 فرد مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری مراجعه‌کننده به کلینیک، 10 نفر به گروه آزمایش و 10 نفر به گروه گواه اختصاص یافتند. مداخله شناختیـرفتاری برای گروه آزمایش انجام و سپس بیماران توسط سیاهه وسواس بی‌اختیاری مادزلی (هاجسون و راچمن، 1977) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند میانگین نمرههای وسواس در گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه گواه کاهش یافته است و از نمره خرده مقیاس شدّت نشانه‌ها در طول درمان کاسته شد (01/0(P<. بدین ترتیب می‌توان دریافت درمان شناختیـرفتاری در کاهش نشانههای بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری مؤثر است.
The aim of the study was to investigate the effect of cognitive-behavior therapy on patients with obsessive compulsive disorder (OCD). The study design was quasi-experimental with pretest-posttest control group. Twenty patients with obsessive compulsive disorder who were selected from 62 patients referring to a clinic were assigned into either experimental or control group. After intervention, the experimental group received cognitive-behavior therapy and completed the Maudsley Obsession-Compulsive Inventory (MOCI, Hadgson, Rachman, 1977). The results indicated that the average scores in the experimental group reduced significantly in comparison with the control group and the severity of symptoms subscale decreased during the treatment (P<0.01). The findings suggest that cognitivebehavioral therapy is effective in decreasing symptoms of patients with OCD.