بررسی شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف از منظر حقوق ایران و فقه امامیه
محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق اسلامی
کلید واژه:
چکیده مقاله :
بررسی شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف از منظر حقوق ایران و فقه امامیه* سولماز هادی[1] دکتر مرتضی حاجی پور[2] چکیده در حقوق مدنی ایران علیرغم سابقه دیرینه شیوه های جایگزینی حل و فصل اختلافات (Alternative Dispute Resolution) یا ADR وجود مقرراتی راجع به سازش و مصالحه، رجوع به این شیوه ها مورد استقبال اصحاب دعوا قرار نگرفته است. ارجاع اختلاف به شیوه های مذکور گاه در قالب قرارداد مستقل و گاه به صورت شرط ضمن عقد اصلی انجام می پذیرد. شروط ارجاع ممکن است حاوی رجوع اختیاری اختلاف به ADR باشد یا رجوع اجباری. شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات یا ADR به شیوه هایی اطلاق می گردد که جایگزین رسیدگی قضایی شده و هدف آن، حل سریع دعاوی به وسیله اشخاص خصوصی است. این شیوه ها به رغم انواعی که دارند، همگی مبتنی بر تراضی طرفین بوده و در عین حال، نتیجه کار در غالب آنها الزام آور نیست. تصمیم شخص ثالث اصولاً الزام آور نیست و توافق طرفین بر الزام آور بودن آن تنها بدان جنبه تعهد قراردادی بخشیده است. تراکم کار در دادگاه های دولتی و تبعات ناشی از آن و مزایایی که حل و فصل اختلافات در خارج از دادگاه ها برای دولت ها و به ویژه طرفین اختلاف در بردارد سبب رونق بیش از پیش داوری و ایجاد و به کارگیری شیوه های جدید حل اختلاف گردیده است. میانجیگری، سازش، مصالحه، مذاکره، کارشناسی، داوری از مهمترین این شیوه هاست. کم هزینه بودن، سریع بودن، محرمانه بودن، انعطاف پذیری، راهگشا و مؤثر بودن و دقیق و کارساز بودن، غیر خصمانه بودن، ساده و غیر رسمی بودن رسیدگی موضوع از جانب متخصص و غیره از عمده ترین مزایای شیوه های مزبور است. الزام آور نبودن تصمیم حاصل از شیوه های مذکور و عدم قابلیت ارجاع برخی دعاوی به ADR نیز از نقاط ضعف آن محسوب می شود. مشروعیت داوری و صلح و سازش اصولاً مورد تأیید فقهای بزرگ اسلام بوده، آیات و روایات زیادی مسلمانان را به صلح و سازش و حل منازعات از این طریق فرا می خواند. با توجه به اینکه در اسلام نیز بر حل و فصل دوستانه اختلافات تأکید شده است، شیوه های جایگزین حل و فصل با قواعد شرعی مطابقت دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که غیر از داوری مشروعیت و نفوذ سایر شیوه های جایگزین نیز از نظر شرعی با مشکلی مواجه نیست و اشخاص می توانند اختلافات خود را از طریق این شیوه ها حل و فصل نمایند. همانطور که در حقوق اسلام نظر اهل خبره به طور وسیع مورد توجه قرار گرفته و در ابواب مختلف فقه به نحو گسترده، به نظر اهل خبره استناد شده و مصادیق متعددی از موضوعات تخصصی که در آنها رجوع به اهل خبره ضرورت دارد مطرح شده است. کلیدواژه ها: حل اختلاف، داوری، مذاکره، سازش. * تاریخ دریافت : 4/9/94 تاریخ پذیرش : 15/02/95 [1]- دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز.(نویسنده مسئول). solmaz_hadi66@yahoo.com [2]- استاد راهنما، استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان.
Dispute Resolution Procedures in Contract Construction: From Iran’s Legal and Imamiyeh Fiqh Perspectives Solmaz Hadi [1] Morteza Haji Pour [2] Abstract In Iranian civil law, in spite of the long tradition of using Alternative Dispute Resolution (ADR) Methods, and Existence of rules and regulation regarding conciliation and compromise, the use of ADR methods were not welcomed by the conflicting parties. Referral of disputes to ADR processes sometimes has been acted out in the form of independent agreements, and of other times as a side condition of a main contract. The conditions for referral to those methods could be either voluntary or mandatory. The effects of the agreements concerning referral conditions to ADR can not negate the jurisdiction of the courts. The acceptance of the principle of independence of referral condition has not been met with public acceptance. Regarding the laws governing conflicts and the kind of dispute, most of the times the tendency is towards ruling of the wills. But accepting this idea in Iranian Law sometimes seems in conflict with our principles of justice. The decision of the third party is not binding and the agreement of the parties on binding decision only has given it the contractual responsibility, the methods for alternative dispute resolution or ( ADR ) are the processes which have replaced the formal litigation, and its goals is an expedient resolution of conflicts by third party neutral private persons. These techniques with the variety they offer are all based on the agreements of the parties, and subsequently the results of the processes are not binding. Mediation, conciliation, and negotiation are among the most important of these techniques. Low cost, speed, and confidentiality, flex ability, effectiveness and remedial variability and productiveness, non-adversarial nature, simplicity and informality, case analysis by experts, etc. are the main advantages of the ADR methods. Also the non-binding decisions resulting from ADR processes, and not being able to refer to some types of conflicts to ADR methods, would be some of the disadvantages of using ADR. The contract works, the need for rapid implemenation of the project and its position on the one hand a considerable amount of manpower, maretial, technical and financial used in the project, requiring that arising from the contract works as quickly and place project, to be resolved. Key Word: Dispute Resolution, Litigation, Negotiation, Conciliation [1] . An M.A. Private Law Candidate at Islamic Azad University, Tasuj Branch, Iran. E-mail Address: solmaz_hadi66@yahoo.com [2] . Assistant Professor of Private Law Department at Azarbaijan Shahid Madani University, Iran
References:فهرست منابع به زبان انگلیسی
B. Farsi and Arabic Books: