اثر محلول‌پاشی کلات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیمحسن درگاهی 1 , رضا صدرآبادی حقیقی 2 , کیومرث بخش کلارستاقی 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
2 - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
3 - استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
کلید واژه: محلول‌پاشی, ساقه‌دهی, گلدهی, کلات روی,
چکیده مقاله :
استفاده از عناصر کم‌مصرف یکی از راه های افزایش خصوصیات کمی و کیفی گندم می‌باشد. به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی روی بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391- 1390 در مزرعه ی نمونه کشت و صنعت آستان قدس رضوی انجام گرفت. فاکتور اول شامل چهار رقم گندم نان (فلات، بهار، پیش تاز و طوس) و فاکتور دوم شامل محلول‌پاشی کلات روی با غلظت4 کیلوگرم در هکتار در سه سطح (شاهد، محلول‌پاشی کلات روی در مرحله ساقه دهی و محلول‌پاشی کلات روی در مراحل ساقه دهی و گلدهی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد ارقام از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دارای اختلاف معنی داری هستند. بیشترین عملکرد در میان ارقام گندم مورد بررسی به رقم بهار و کمترین آن به رقم طوس تعلق داشتند. زیادی عملکرد رقم بهار به عملکرد بیولوژیک بالاتر آن نسبت داده شد. همچنین، بر اساس نتایج حاصل از این بررسی یک یا دوبار محلول‌پاشی با کلات روی باعث افزایش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گردیدند. افزایش عملکرد دانه عمدتاً ناشی از افزایش وزن هزار دانه بود. به طورکلی، به نظر می رسد با توجه به نقش عنصر روی در فیزیولوژی گیاهان به خصوص در گیاه زراعی گندم به عنوان گیاهی حساس به کمبود روی می توان با مصرف ترکیبات حاوی روی به صورت محلول‌پاشی عملکرد این گیاه را افزایش داد.
Application of microelements is one of the ways to increase quantative and qualitative characters of wheat. To evaluate the effect of zinc foliar application on yield and yield components of four wheat cultivars a factorial experiment with two factors was conducted in randomized complete blocks design with three replications in 2011-2012 year. The first factor consisted of four wheat cultivars (Falat, Bahar, Pishtaz and Tous) and the second factor composed of three levels of zinc chelate foliar applications (control, at shooting stage and at shooting + flowering stages). Zinc concentration in each application was decided to be 4 kilogram per hectare. Results showed that yield and yield components of cultivars were significantly different with each others. The highest and lowest yields were belonged to Bahar and Tous respectively. The highest yield of Bahar, as compared to the other cultivars, was due to its higher biological yield. Zinc foliar applications at shooting and shooting + flowering stages also increased biological and seed yields. Seed yield increase mainly affected by higher 1000 seed weight. In general, it seems that zinc application, due to its role in the physiology of wheat, a sensitive plant to zinc deficiency, may increase its seed yield.