بررسی کشت مخلوط نواری ذرت- لوبیا چیتی و ذرت- سویا
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
فرهاد فرح وش
1
(
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
)
علی رحمتی
2
(
فرهیخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
)
فرهاد جعفری
3
(
فرهیخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
)
حبیب امیرحلاجی
4
(
فرهیخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
)
کلید واژه: ذرت, سویا, لوبیا, کشت مخلوط نواری,
چکیده مقاله :
این پژوهش دو ساله به منظور تاثیر تعداد ردیف های کاشت گیاهان ذرت – لوبیا چیتی، ذرت – سویا در کشت های مخلوط و خالص آنها بر عملکرد در طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1387 و 1388 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل A:کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هر یک در یک ردیف،B : کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هریک در دو ردیف، C: کشت مخلوط نواری ذرت – لوبیا چیتی، هر یک در سه ردیف، D: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در یک ردیف، E: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در دو ردیف، F: کشت مخلوط نواری ذرت – سویا، هر یک در سه ردیف، G: کشت خالص ذرت، H: کشت خالص لوبیا چیتی و I: کشت خالص سویا بودند. نتایج آزمایش نشان دادند که عملکرد ذرت در هر دو سال در تیمار D (کشت نواری یک ردیفه ذرت – سویا ) حداکثر (معادل 17818 کیلوگرم در هکتار) و در تیمار G (کشت خالص ذرت) حداقل (15509 کیلوگرم در هکتار) برآورد شد. این نشان می دهد که عملکرد ذرت در کشت نواری مخلوط در مقایسه با کشت خالص آن بالاتر بود. ذرت، همچنین، در تیمار A (کشت نواری یک ردیفه ذرت – لوبیا) بیشترین و در تیمار C (کشت نواری سه ردیفه ذرت – لوبیا) کمترین عملکرد را تولید کرد. ذرت در تیمار D (کشت مخلوط ذرت سویا هر یک در یک ردیف) نیز بیشترین و در تیمار F (کشت مخلوط ذرت – سویا هر یک در سه ردیف) کمترین عملکرد را به دست آورد. لوبیا در تیمار H (کشت خالص لوبیا چیتی) با تولید 2498 کیلوگرم در هکتار از بیشترین و در تیمار A (کشت مخلوط نواری یک ردیفه ذرت – لوبیا) با تولید 2073 کیلوگرم در هکتار از کمترین عملکرد برخوردار شد. سویا در تیمار I (کشت خالص سویا) دارای بیشترین (4794 کیلوگرم در هکتار ) و در تیمار D (کشت مخلوط نواری یک ردیفه ذرت – سویا) کمترین (3257 کیلوگرم در هکتار) بود. در کل، می توان گفت که لوبیا و سویا در کشت خالص در مقایسه با کشت مخلوط عملکرد بیشتری تولید کردند.
To evaluate the effects of rows of maize-pintobean, maize-soybean planted in strip intercropping and their sole croppings, an experiment using randomized complete block design with three replication, was conducted for two consecutive years at the Agricultural Research Center of Islamic Azad University, Tabriz branch. Treatments were: A (intercropping of maize-pintobean, one row of each, B (intercropping of maize-pintobean, two rows of each), C (intercropping of maize-pintobean, three rows of each), D (intercropping of maize-soybean, two rows of each), E (intercropping of maize-soybean, two rows of each), F (intercropping of maize-soybean, three rows of each), G(sole cropping of maize), H (sole cropping of pintobean) and I (sole cropping of soybean). Experimental results showed that maize produced, in both years, highest (17818 kg/ha) using treatment D and lowest (15509 kg/ha) yields in treatment G. This indicates that maize produced higher yield in intercropping than sole cropping. Maize, also, produced highest yield in treatment D and lowest in treatment F. Pintobean had highest yield (2498 kg/ha) in treatment H and lowest (2073 kg/ha) in treatment A. Soybean, on the other hand, produced highest yield (4794 kg/ha) in treatment I and also lowest (3257 kg/ha) in treatment D. A a whole, it may be concluded that pintobean and soybean produce higher yield in sole cropping as compared to intercroppings.