طراحی الگوی بومی ارزشیابی مدارس براساس مؤلفه‌های اثربخش مدارس برتر و اعتباربخشی آن
محورهای موضوعی : آموزششهروز شهبازی 1 , محمد نوریان 2
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی ، واحد تهران جنوب ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.
2 - دانشیار، گروه علوم تربیتی ، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.
کلید واژه: آموزش و پرورش, اعتباربخشی, الگوی بومی ارزشیابی, مدارس برتر, آموزش نخبگان ایران,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی بومی ارزشیابی مدارس براساس مؤلفه‌های اثربخش مدارس برتر و اعتباربخشی آن می‌باشد. روش پژوهش اکتشافی (کیفی ـ کمی) در بخش کیفی با رویکرد تکنیک دلفی و در بخش کمی توصیفی -پیمایشی لحاظ گردیده است. مشارکت‌کنندگان پژوهش حاضر در بخش کیفی اعضای هیأت علمی ـ کارشناسان ارشد و ستادی آموزش و پرورش و کارشناسان استان تهران که براساس قانون اشباح نظری با 14 نفر انجام گرفت و در قسمت کمی مدیران مدارس غیردولتی (مدارس برتر) شهر تهران که تعداد آن‌ها 540 نفر بوده که 190 نفر به عنوان نمونه آماری ا نتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه‌ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته است. پرسشنامه پژوهش شامل 6 مؤلفه اصلی و 21 مؤلفه فرعی و 89 گویه است که براساس طیف لیکرت پنج گزینه‌ای تنظیم شده است. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کمی آزمون‌های تحلیلی عامل تأییدی و با استفاده از نرم‌افزار AMOS انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است که در الگوی بومی ارزشیابی مدارس برتر مؤلفه‌های برنامه‌ریزی ـ ارزیابی ـ آموزش ـ مدیریت ـ امکانات و حوزه فرهنگی اجتماعی تأیید و میزان اعتباربخشی آن به روش Gof-R2 مورد بررسی و مدل ارائه شده را تأیید کردند و به مسئولین نظام آموزشی پیشنهاد می‌گردد در ارزشیابی آموزشی بومی از متغیرهای به‌دست آمده استفاده نمایند.
The purpose of this research is to design a local school evaluation model based on the effective components of top schools and its accreditation. The exploratory research method (qualitative-quantitative) has been considered in the qualitative part with the Delphi technique approach and in the quantitative part descriptive-survey. The participants of the present research in the qualitative part are academic staff members - senior experts and experts of the education staff and experts of Tehran province, which was conducted based on the theoretical ghost law with 14 people, and in the quantitative part, principals of non-government schools (top schools) in Tehran, whose number was 540 people. 190 people were selected as a statistical sample. The data collection tool was semi-structured interview in the qualitative part and the researcher made a questionnaire in the quantitative part. The research questionnaire includes 6 main components and 21 sub-components and 89 items, which are set based on the five-option Likert scale. The method of data analysis was selected in the quantitative part of confirmatory factor analytical tests using AMOS software. The results indicate that in the local evaluation model of the top schools, the components of planning-evaluation-education-management-facilities and the social cultural area were verified