شناسایی الگوهای ذهنی و ادراکات مجریان آموزش از تجاری‌سازی آموزش عالی در ایران: کاربردی از روش‌شناسی کیو
محورهای موضوعی : آموزش عالی
هاجر منصوری
1
,
علی یزدخواستی
2
*
,
زهرا صادقی آرانی
3
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
2 - دانشیار، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده علوم مالی، مدیریت و کارآفرینی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف: پژوهش حاضر در پی عادی شدن دیدگاه‌های اقتصادی و کسب درآمد از آموزش با هدف بررسی الگوهای ذهنی مجریان آموزش از تجاری‌سازی آموزش با روش‌شناسی کیو انجام شد. روش: حجم نمونه هدفمند 60تن از اعضای هیئت‌علمی دانشگاه های گوناگون شهرستان اصفهان انتخاب شدند. ابزارجمع‌آوری داده پرسشنامه 66 گویه‌ای برگرفته از ادبیات پژوهش و مصاحبه صاحب نظران آموزش بود. تحلیل عاملی کیو در نرم افزار SPSS انجام شد. یافته‌ها: پنج الگوی ذهنی عدالت‌گرایان با مقدار ویژه‌ی 31.946درصد، مسئولیت‌پذیران فراگیرمحور با مقدار ویژه ی 12.247درصد، کارآفرینان اقتصاد‌محور با مقدار ویژه‌ی 7.604، اخلاق‌گرایان با مقدار ویژه‌ی 3.713 و فرهنگ‌گرایان با مقدار ویژه‌ی 1.513 درصد در بین نظرات مشارکت کنندگان وجود داشت. الگوی ذهنی عدالت‌گرایان مسئله‌ی عدالت آموزشی و حق آموزش عمومی را ضروری می‌دانند. الگوی ذهنی مسئولیت‌گرایان فراگیرمحور مسئله‌ی اشتغال فارغ‌التحصیلان را ضروری می‌دانستد. الگوی ذهنی کارآفرینان اقتصاد محور در تضاد کامل با سایر الگوها با اهمیت به مسائل اقتصادی و تأثیر دانشگاه‌های کارآفرین بر استقلال مالی از دولت، موافق تجاری‌سازی آموزش بودند. دو الگوی اخلاق‌گرایان و فرهنگ‌گرایان دارای پارادایم‌های مشابه بودند. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر الگوی ذهنی غالب را معرفی و ابعاد مخالفت و موافقت الگوها را بیان کرده است. نتایج می‌تواند سیاست‌گذاران را در استراتژی‌های مورد استفاده درتجاری سازی آموزشی یاری رساند.
Purpose: The research was carried out following the normalization of economic views and making money from education with the aim of investigating the mental patterns of education providers from the commercialization of education with Q methodology. Method: A targeted sample size of 60 faculty members of various universities in Isfahan city was selected. The data collection tool was a 66-item questionnaire taken from research literature and interviews with education experts. Q factor analysis was performed in SPSS software. Findings: There were five mental models of justices with a specific value of 31/946%, universally responsible people with a specific value of 12/247%, economic-oriented entrepreneurs with a specific value of 7/604, moralists with a specific value of 3/713 and culturalists with a specific value of 1/513% among the opinions of the participants. The mental model of justices considers the issue of educational justice and the right to public education to be essential. The mental model of inclusive responsibilities considered the issue of employment of graduates to be essential. The mental pattern of economy-oriented entrepreneurs was in complete contrast with other patterns with importance to economic issues and the effect of entrepreneurial universities on financial independence from the government, they were in favor of commercialization of education. The two models of moralists and culturalists had similar paradigms. Conclusion: The research introduces the dominant mental model and expresses the dimensions of opposition and agreement of the models, and the results can help policymakers in the strategies used in educational commercialization.