شعر معاصر ایران، تحولات گوناگونی را از سرگذرانیده و جریانهای مختلفی را آزموده است. یکی از این جریانهای شعری که در دهۀ هفتاد ایجاد شد، جریان شعر پستمدرن است که در کنار سایر جریانهای نوظهور از اوایل دهۀ هفتاد تکوین و تاکنون نیز ادامه یافته است. علی باباچاهی، شاعر و من چکیده کامل
شعر معاصر ایران، تحولات گوناگونی را از سرگذرانیده و جریانهای مختلفی را آزموده است. یکی از این جریانهای شعری که در دهۀ هفتاد ایجاد شد، جریان شعر پستمدرن است که در کنار سایر جریانهای نوظهور از اوایل دهۀ هفتاد تکوین و تاکنون نیز ادامه یافته است. علی باباچاهی، شاعر و منتقد معاصر، با سرودن دفترهای نم نم باران و عقل عذابم میدهد، وارد شعر پستمدرن شد. او در ابتدا، کار شاعری را با تأثیرپذیری از نیما و پیروان او آغاز کرد که واقعگرایی و عینیگرایی اساس کار آنها را تشکیل میداد؛ اما رفته رفته، رویة شعر او تحول پیدا کرد و در راستای این تحول، عنوانهای سرودههایش نیز، دستخوش آن دگرگونی واقع شد. این تحقیق میکوشد تا با روش تحلیلی _ توصیفی به بررسی عنوانهای شعری علی باباچاهی، از دورۀ مدرنیسم تا پستمدرنیسم بپردازد. اگر سیر عنوان شعرهای او را از ابتدا یعنی زمانی که پیرو نیما بود تا دورۀ دوم شاعریش، یعنی دورۀ پستمدرن بررسی کنیم، متوجه تغییرات اساسی و عمده این عنوانها میشویم. تلاش نویسندگان در این پژوهش بر آنست که به این سوالها پاسخ دهند که رابطۀ میان عنوان سرودههای علی باباچاهی و متن سرودههایش از چه کیفیتی برخوردار است و آیا میتوان از طریق عنوانهای شعری، اندیشه و ذهنیت او از مدرنیسم تا پستمدرنیسم را ردیابی و دنبال کرد؟
پرونده مقاله