جلوههایی از سوررئالیسم در مثنوی معنوی مولانا
محورهای موضوعی : فصلنامه بهارستان سخنزهرا وحیدی 1 , شهین اوجاق علیزاده 2
1 - دانش آموخته ارشد گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
کلید واژه: مثنوی معنوی, مولانا, سوررئالیسم, کلید واژهها: عرفان,
چکیده مقاله :
چکیده کاوشگری در متون کلاسیک فارسی با نگاهی بدیع میتواند دستاوردهای فراوانی برای نقد ادبی داشته باشد و زمینۀ درک راستین در هر دو حوزه را بهار مغان آورد. سوررئالیسم، یکی از مکتبهای تأثیرگذار غرب است که سعی داشت از حاکمیّت عقل و منطق بکاهد و به جای آن با روشهای خود از قبیل: نگارش خودکار، خواب، رویا و ... به هدف خود که رسیدن به نقطۀ علیاست دست یابد. این مکتب با تمام تاثیراتی که در ادبیّات جهان گذاشت در ادبیّات فارسی بیسابقه نبوده است. بسیاری از ویژگیهای آن را میتوان در مثنوی مولانا مشاهده کرد. در این مقاله با تکیه بر سه دفتر اوّل مثنوی طرحی ارائه شده است که در آن ویژگیهای سوررئالیستی این اثر شگرف در دو محور داستانها و بیتها قابل ملاحظه است. در عین حال با وجود برخی تشابهات صوری که به چشم می خورد، نمیتوان آن را یک اثر سوررئالیستی صرف دانست. در این جستار بیش از پیش قدرت شاعری مولانا و ارتباط مکتب ادبی که در قرن بیستم شکل گرفت با شعر این شاعر توانمند نشان داده میشود. این دو تجربه هرچند نقاط مشترک بسیاری دارند ولی آبشخور و رویکرد هر یک نیز باهم متفاوت است.
Abstract Exploration in classical Persian texts with a fresh look can have profound accomplishment for literary criticism and bring the real understanding in both domains. Surrealism is one of the most influential schools in the West, which tries to reduce the role of reason and logic; instead with its own methods such as automatic writing, sleep and dream, etc. to achieve its goal in reaching an upright point. This school has not been unprecedented in Persian literature with all its effects in the world of literature. Many of its features can be seen in Rumi's Mathnavi of Ma'navi. In this article, based on first three branches of Mathnavi, a plan is presented in which the surrealistic features of this striking effect on two axes of stories and abstractions are considerable. At the same time, despite some apparent similarities, it cannot be regarded as mere surrealistic effect. In this essay, the power of Rumi's poetry and the relationship of the literary school that was formed in the twentieth century is shown with the poetry of this competent poet. These two experiences have many common points, but the position of the approach of each one is different.
فهرست منابع و مآخذ
_||_