بخش کشاورزی یکی از بخش‌های به شدت آسیب‌پذیر نسبت به کم‌آبی می‌باشد و ضرورت سازگاری کشاورزان با شرایط کم‌آبی بر کسی پوشیده نیست.مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ارزش‌های نوع‌دوستانه و خودخواهانه بر نگرش و قصد سازگاری کشاورزان استان کرمانشاه با کمبود آب انجام شد. به منظور انتخاب کشاورزان از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای استفاده شد (380=n). داده‌ها از طریق پرسشنامه‌ای محقق ساخت از کشاورزان گندم‌کار استان کرمانشاه جمع‌آوری شد. پایایی و روایی پرسشنامه مورد آزمون و تائید قرار گرفت. مدل مفهومی با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که متغیر ارزش‌های نوع‌دوستانه بر متغیرهای نگرش و قصد سازگاری تأثیر مثبت و معنی‌داری داشتند و متغیر ارزش‌های خودخواهانه بر متغیرهای نگرش و قصد سازگاری تأثیر منفی و معنی‌داری داشتند. همچنین متغیر نگرش نسبت به سازگاری با کمبود آب بر قصد سازگاری اثر مثبت و معنی‌داری داشت. در مطالعه حاضر 39 درصد از واریانس متغیر نگرش و 1/50 درصد از واریانس قصد سازگاری با کمبود آب تبیین شد. پرونده مقاله