هدف از این پژوهش، دستیابی به دیدگاهی جامع از کاربردها، اهداف و نتایج، گونه‌شناسی و عللشکل‌گیری هر یک از رویکردهای نوین خط مشی‌گذاری انطباقی، شبکه‌های خط مشی‌گذاری و خط مشی گذاری نوآورانه(اشاعه خط‌مشی نوآورانه) از طریق مرور ادبیات می‌باشد. پس از معرفی فرآیند مرحله‌ای یا چرخه خط مشی‌گذاری عمومی، انتقادات بسیار شدیدی نسبت به این رویکرد وارد شد و در سال‌های اخیر، رویکردهای نوینی از جمله اشاعه نوآوری، خط مشی‌گذاری انطباقی و شبکه خط مشی‌گذاری برای پوشش خلاء‌های رویکرد مرحله‌ای، مطرح شده‌اند. این پژوهش از طریق انجام یک مرور ساختاریافته با بررسی 181 مقاله شامل 75 مقاله با موضوع رویکرد انطباقی، 57 مقاله با رویکرد شبکه‌ای و 49 مقاله با رویکرد نوآوری، نشان می‌دهد که این رویکردها دارای کاربردها، اهداف و حوزه های خاص می باشند و بنا به دلایل اقتضائی مختلف شکل گرفته‌اند.بنابراین هیچ یک از این رویکردها، قادر نیستند به‌عنوان جایگزینی کامل برای رویکرد مرحله مورد استفاده قرار بگیرند و در استفاده از این رویکردها باید به شرایط اقتضائی شامل اهداف و نتایج حاصل از بکارگیری رویکرد، حوزه های بکارگیری رویکرد و کاربردهای آن توجه شود. پرونده مقاله

در طی سال های اخیر، موضوع مدیریت استراتژیک به یکی از چالش برانگیزترین مباحث هم در میان پژوهشگران و هم در میان مدیران ارشد سازمان ها تبدیل شده است. در حالی که برخی از افراد صاحب‌نظر، از رویکردهای متنوع مدیریت استراتژیک حمایت کرده اند، افراد صاحب‌نظر دیگری این رویکردها را به چالش کشیده و نقد کرده اند. علاوه بر این، در میان افراد صاحب‌نظری که با مدیریت استراتژیک مخالفت کرده اند نیز چندگانگی نظری به چشم می خورد؛ این افراد علی رغم انتقادات بنیادینی که به ماهیت مدیریت استراتژیک وارد کرده اند اما نتوانسته اند راهکاری جایگزین برای فرآیند مدیریت استراتژیک ارائه دهند؛ بنابراین، مدیران عامل شرکت ها با معضل بزرگی مواجه شده اند که آیا باید از فرآیند مدیریت استراتژیک پیروی کنند یا خیر و در صورتی که پاسخ منفی است، پس چگونه باید به موفقیت و کسب مزیت رقابتی دست پیدا کنند. هدف از انجام این پژوهش، ارائه نظریه استراتژی زدایی برای پاسخگویی به این سوالات است. به منظور انجام این تحقیق از روش کیفی تکرارپذیر فرونتیک استفاده شده است. نمونه پژوهش شامل پانزده شرکت فعال در بخش خصوصی، واقع در تهران و حومه آن می باشد که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. بر اساس یافته های پژوهش، اتخاذ سیاست استراتژی زدایی مؤثرتر از استراتژی آفرینی است. سیاست استراتژی آفرینی منجر به سوگیری شناختی نظام مندی، تحت عنوان نقطه کور زیان رقابتی خواهد شد و باعث شکل گیری پارادوکس های چهارگانه دانش مدیریت استراتژیک، تلاش- نتیجه، پایبندی به استراتژی- ترک استراتژی و استرس شغلی می شود، اما استراتژی زدایی به معنای بی اقدامی نمی باشد و بنابراین لازم است به چهار توصیه ذکر شده در این مقاله توجه شود. پرونده مقاله

دانش خط مشی گذاری عمومی در حال حاضر با انبوه رویکردهای جدید شامل رویکردهای انطباقی، شبکه خط مشی، اشاعه نوآوری بسته و اشاعه نوآوری باز مواجه شده است. در چنین شرایطی توانایی انتخاب رویکرد مناسب برای خط مشی گذاری از بین مجموعه ای از رویکردهای متنوع، بسیار حائز اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش، ارائه چارچوبی اقتضائی به منظور انتخاب رویکرد خط مشی گذاری مناسب از بین رویکردهای مرحله ای، انطباقی، شبکه ای و اشاعه نوآوری تحت شرایط مختلف محیطی است.به لحاظ ابعاد پژوهش، این تحقیق دارای مخاطب بنیادی می باشد و نتایج آن برای جامعه علمی قابل کاربرد است. داده های گردآوری شده از نوع داده های کیفی هستند و به کمک روش استقرایی فراترکیب نظریه پردازی (Finfgeld-connett, 2018) بدست آمده اند. در این روش از طریق مراحل جمع آوری داده ها و نمونه گیری، یادداشت برداری درون مطالعه ای و میان مطالعه ای و نهایتاً برقراری روابط پویا بین متغیرها، نظریه تولید می شود.طبق یافته های این پژوهش، در شرایطی که قدرت پیش بینی وجود نداشته باشد، رویکرد چرخه خط مشی عمومی فاقد کاربرد است. تحت چنین شرایطی اول باید به کمک روش های انطباقی، قدرت پیش بینی را افزایش داد و سپس به کمک یکی از رویکردهای چرخه خط مشی عمومی، نوآوری باز، نوآوری بسته و یا شبکه سازی اقدام به خط مشی گذاری نمود. انتخاب هر یک از این رویکردها نیز وابسته به دو متغیر مشارکت گرایی عمومی و نوآوری گرایی عمومی می باشد. پرونده مقاله

نظریه های مدیریت استراتژیک در سال های اخیر با چالش جدیدی رو به رو شده اند. تمامی پارادایم های رایج مدیریت استراتژیک مبتنی بر مفروضات عقلانیت کامل، رفتارهای اقتصادی و مطلوبیت مالی هستند اما لازم است به مفروضات عقلانیت محدود و رفتارهای غیراقتصادی نیز توجه شود زیرا تصمیمات استراتژیک توسط انسان ها اتخاذ و نهایتاً توسط انسان ها به اجرا در می آیند. هدف از انجام این پژوهش توسعه نظریه نئواستراتژی در مدیریت استراتژیک است تا از این طریق بخشی از کاربردهای مفروضات علوم رفتاری و شناختی در مدیریت استراتژیک تشریح شود.به منظور انجام این پژوهش از رویکرد تجربی تکرارپذیر تریسی (Tracy, 2020, 208-300) که همزمان از داده های کیفی پدیدارشونده و همچنین از نظریه‎ها و مفاهیم موجود بهره‎برداری می نماید، استفاده شده است. برای جمع آوری داده‎ها از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته با 5 نفر از مدیران اجرایی در بخش خصوصی استفاده شده است. این داده‎ها پس از تحلیل، کدگذاری شده و نهایتاً از طریق تلفیق با چارچوب‎های نظری دورنما، مطلوبیت گرایی و مفاهیم موجود در زمینه استراتژی عصب پایه و استراتژی رفتاری، منجر به شکل گیری نظریه نئواستراتژی شده اند.یافته های پژوهش نشان می دهد که وقوع پدیده عقلانیت محدود به همراه دو پدیده توهم چسبندگی مدیریت استراتژیک و معکوس سازی نیت که در این پژوهش معرفی شده اند منجر به وقوع پدیده ای به نام سندروم فرسودگی استراتژیک شده که از طریق توجه به فرآیند استراتژیک سازی مطلوبیت‎گرا و اقدام‎گرا می توان این عارضه را درمان نمود. پرونده مقاله

هدف از انجام این پژوهش، دستیابی به مدلی جدید جهت اندازه‌گیری میزان موفقیت سازمان در فرآیند مدیریت استراتژیک خود می‌باشد. به‌عبارت دیگر مدل پیشنهادی تحقیق در پی امتیازدهی به عملکرد استراتژی سازمان (اعتبارسنجی استراتژی یا ممیزی استراتژی سازمان) می‌باشد. مساله پیش‌رو این است که تاکنون مدلی جامع و کامل که به عملکرد استراتژی سازمان امتیاز بدهد و فرآیند تدوین، اجرا و ارزیابی استراتژی را مورد ممیزی قرار دهد توسعه پیدا نکرده‌است. یک خلاء جدی در بحث ممیزی استراتژی رویت می‌شود. مدل‌های موجود برای ممیزی استراتژی سازمان دارای چند نقطه ضعف می‌باشند: اول اینکه این مدل‌ها کیفی هستند و نتیجه ممیزی را در قالب اعداد و ارقام ملموس گزارش نمی‌دهند. دوم اینکه این مدل‌ها جامع نیستند و هر یک فقط به بخشی از مفهوم استراتژی توجه دارند. به‌عنوان مثال یک مدل فقط استراتژی‌های منابع انسانی را ممیزی می‌کند، مدل دیگر بر روی ممیزی استراتژی فناوری اطلاعات تمرکز دارد و مدل دیگر بر روی منابع سازمان و خلق مزیت رقابتی متمرکز است. در پژوهش پیش‌رو به کمک مطالعات آرشیوی و کتابخانه‌ای، تحلیل محتوا و مصاحبه با افراد خبره (روش دلفی) به مدلی تجربی در خصوص ارزیابی اعتبار استراتژی پرداخته شده‌است و جهت بررسی اعتبار مدل، این مدل در یک شرکت تولیدی شیشه پیاده‌سازی شده‌است. یافته‌ها نشان داد مدل پیشنهادی می‌تواند معیارهای لازم را برای کمی‌سازی اعتبار استراتژی‌ها پیشنهاد دهد. این مدل نسبت به مدل‌های کنونی جامع‌تر بوده و تلاش شده‌است که ابعاد بیشتری را پوشش دهد. در این مدل به ممیزی مزیت رقابتی و تفکر استراتژیک نیز توجه شده‌است. پرونده مقاله