در استراتژی‌های معاملاتی با فرکانس معاملات بالا، هزینه‌های معاملاتی، اعم از هزینه‌های کارگزاری و مالیات، تاثیر بسیار زیادی روی ثروت نهایی حاصل از سرمایه‌گذاری داشته و قسمت بزرگی از آن را از بین می‌برند. در پژوهشی که توسط چا در سال 2007 انجام گرفت، 37 روش برای کاهش هزینه‌های معاملاتی در این استراتژی‌ها معرفی گردید. در این مقاله تلاش می‌شود، تا این 37 روش کاهش هزینه‌های معاملاتی، برای سه روش تشکیل سبد سهام، به‌صورت عملی پیاده‌سازی شده و نتایج بررسی و مقایسه گردند. در این پژوهش علی‌رغم معرفی روش‌های بهتر در کاهش هزینه‌های معاملاتی، چارچوبی مناسب نیز برای چگونگی مقایسه این روش‌ها معرفی می‌گردد. داده های مورد استفاده در این پژوهش، قیمت‌های تعدیل شده 10 شرکت فعال‌تر بورس اوراق بهادار تهران، طی سال‌های 1390 تا 1394 می‌باشد. با استفاده از سه روش بهینه سازی سبد سهام میانگین-واریانس، میانگین-ارزش در معرض ریسک مشروط و پرتفوی مشابه بازار، سه سبد فرضی تشکیل شده و روش‌های کاهش هزینه‌های معاملات، روی هر یک از سبدها پیاده‌سازی می‌گردند. سپس با توجه به نتایج به‌دست آمده، بهترین روش‌های کاهش هزینه‌های معاملاتی معرفی می‌گردند. پرونده مقاله