دیدگاه مبتنی بر منابع شرکت، رویکرد نوینی در مباحث مدیریت استراتژیک است که مبنای تدوین استراتژی ها را منابع، قابلیت ها و شایستگی های محوری سازمان درنظرمی گیرد. در این دیدگاه، اثربخشی منابع در سوق دادن سازمان به سوی موفقیت یکسان نیستند. منابع در چارچوب زنجیره ارزش، به قابلیت و سپس به شایستگی محوری و سرانجام به مزیت رقابتی تبدیل می شوند. از اینرو بکارگیری قابلیتهای پویا به دلیل تاکید بر مکانیسم هایی که به واسطه آنها از طریق بسیج منابع و امکانات داخلی، ضمن ارتقای کارایی و اثربخشی موسسات، توان رقابتی آن ها نیز افزایش می یابد، به عنوان ابزاری اساسی در موفقیت و بهبود عملکرد سازمان مطرح می شوند و از اینرو از اهمیت بالایی برخوردارند. پیاده سازی توانمندی های پویا در دو بعد فردی و سازمانی می تواند در محیط های پویا و به سرعت در حال تغییر امروزی به مزیت رقابتی پایدار تبدیل گردد. لذا سازمان را در یکپارچه سازی، ساختن و صورت بندی مجدد توانمندی های درونی و بیرونی برای مواجهه با تغییر سریع محیط توانا می سازد. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر توانمندی های پویایی کارکنان سازمان انجام شده است. بدین منظور، مطالعات صورت گرفته در حوزه قابلیت های پویا در سال های اخیر مورد بررسی قرار گرفت تا بتوان مؤلفه های توانمندی های پویا از متون معتبر مدیریتی استخراج گردد. پرونده مقاله