زمینه: امروزه در میان رویکردهای گوناگون مطرح‌شده در عرصه مدیریت شهری، حکمروایی خوب شهری از مطرح‌ترین و مؤثرترین رویکردهاست. هدف: پژوهش حاضر بدنبال شناسایی و ارزیابی مهم ترین متغیرها وپیشرانهای کلیدی اثرگذار بر آینده حکمروایی شهری تا افق 1410 برای کلانشهر تهران است. همچنین، دنبال ارائه محتمل‌ترین سناریوهای پیشرو در زمینه وضعیت حکمروایی مطلوب شهری در افق 1410 برای کلان‌شهر تهران است. روش تحقیق: در تحقیق حاضر از روش تحلیل ساختاری و تحلیل اثر متقاطع برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. داده‌ها و اطلاعات موردنیاز تحقیق به‌صورت ترکیبی از داده‌های کیفی کمی بوده است که بامطالعه اسناد و به روش پیمایشی (پرسشنامه) و مصاحبه با کارشناسان در چهارچوب مدل دلفی جمع‌آوری‌شده است. برای تحلیل داده از روش تحلیل اثرات متقابل متغیرها نرم‌افزار MICMAC و برای تدوین سناریوها از نرم‌افزار Morphol استفاده‌شده است. یافته ها: درنهایت از بین یکصد هزار سناریوی خروجی پنج هزار دارای اعتبار شناسایی گردید و با توجه به غیرممکن بودن تحلیل این تعداد درنهایت 10 سناریو با اینرسی بالا انتخاب گردید و در بین این 10 سناریو 4 سناریو با بیشترین میزان اینرسی و تکرار بالای 90% در سناریوهای بعدی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجه گیری: در بین سناریوهای ارائه‌شده هیچ‌گونه سناریوی ایده آلی به دست نیامده و تنها سناریوی مطلوب مربوط به متغیر پاسخگویی بوده که در هر چهار سناریو تکرار شده است و این موضوع یک هشدار نسبت به وضعیت آینده مدیریت شهرهای ایران از جمله کلان‌شهر تهران در زمینه تحقق حکمروایی خوب شهری است. پرونده مقاله

تأمین مسکن مناسب از نظر ایمنی، اسایش و کارایی انرژی به عنوان مهمترین خواسته‌های بشری مطرح بوده است که در این زمینه سیستم هوشمند ساختمان با بکارگیری از آخرین تکنولوژی‌ها، شرایطی ایده‌آل را در ساختمان‌ها پدید می‌آورد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی مؤثر بر مسکن ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ دﺭ ﺷﻬﺮ شیراز است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. جمع‌آوری داده‌ها به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی صورت گرفته اﺳﺖ. جامعه آماری پژوهش، متخصصین و کارشناسان حوزه مسکن شهر شیراز بوده که با استفاده از روش نمونه‌گیری دلفی تعداد 72 نفر از کارشناسان به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون‌های تی تک‌نمونه‌ای، رگرسیون و معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج ازمون تی تک‌ نمونه‌ای نشان می‌دهد که شاخص مصرف و بهینه سازی انرژی با مقدار 12/3 و شاخص سخت‌افزای و نرم‌افزای با مقدار 75/۲، بالاترین و پایین‌ترین سطح هوشمندی ساختمان‌های مسکونی را داشته‌اند. نتایج معادلات ساختاری نشان می-دهد که در بین شاخص‌های بعد فناوری، سرعت استخراج داده‌ها در ساختمان با ضریب 0.411در بین شاخص های بعد مصرف انرژی، قطع انرژی و گاز در مواقع خطر با ضریب (0.641) و در بعد سخت‌افزاری، کنترل تجهیزات با اپلیکیشن با ضریب (0.412) بیشترین اثر را بر هوشمندی ساختمان های مسکونی شهر شیراز دارند و در کل بعد فناوری و داده با ضریب 0.502 و بعد سخت‌افزار با ضریب 0.311 در مصرف بهینه انرژی و تحقق ساختمان هوشمند اثر گذار است. بصورت کلی ساختمان‌های مسکونی شهر شیراز از نظر هوشمند‌سازی در وضعیت مناسبی قرار ندارند و با توجه به ساختمان‌های مسکونی مدرن و بلندمرتبه و هچنین بافت قدیمی و فرسوده، جهت ارتقای کیفیت زندگی ساکنان و صرفه‌جویی در مصرف انژی و پیشگیری از حوادث مترقبه، لزوم توجه مدیران شهری به فناوری هوشمند را ضروری می‌سازد. پرونده مقاله