تأمین مسکن مناسب از نظر ایمنی، اسایش و کارایی انرژی به عنوان مهمترین خواسته‌های بشری مطرح بوده است که در این زمینه سیستم هوشمند ساختمان با بکارگیری از آخرین تکنولوژی‌ها، شرایطی ایده‌آل را در ساختمان‌ها پدید می‌آورد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی مؤثر بر مسکن ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ دﺭ ﺷﻬﺮ شیراز است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. جمع‌آوری داده‌ها به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی صورت گرفته اﺳﺖ. جامعه آماری پژوهش، متخصصین و کارشناسان حوزه مسکن شهر شیراز بوده که با استفاده از روش نمونه‌گیری دلفی تعداد 72 نفر از کارشناسان به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون‌های تی تک‌نمونه‌ای، رگرسیون و معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج ازمون تی تک‌ نمونه‌ای نشان می‌دهد که شاخص مصرف و بهینه سازی انرژی با مقدار 12/3 و شاخص سخت‌افزای و نرم‌افزای با مقدار 75/۲، بالاترین و پایین‌ترین سطح هوشمندی ساختمان‌های مسکونی را داشته‌اند. نتایج معادلات ساختاری نشان می-دهد که در بین شاخص‌های بعد فناوری، سرعت استخراج داده‌ها در ساختمان با ضریب 0.411در بین شاخص های بعد مصرف انرژی، قطع انرژی و گاز در مواقع خطر با ضریب (0.641) و در بعد سخت‌افزاری، کنترل تجهیزات با اپلیکیشن با ضریب (0.412) بیشترین اثر را بر هوشمندی ساختمان های مسکونی شهر شیراز دارند و در کل بعد فناوری و داده با ضریب 0.502 و بعد سخت‌افزار با ضریب 0.311 در مصرف بهینه انرژی و تحقق ساختمان هوشمند اثر گذار است. بصورت کلی ساختمان‌های مسکونی شهر شیراز از نظر هوشمند‌سازی در وضعیت مناسبی قرار ندارند و با توجه به ساختمان‌های مسکونی مدرن و بلندمرتبه و هچنین بافت قدیمی و فرسوده، جهت ارتقای کیفیت زندگی ساکنان و صرفه‌جویی در مصرف انژی و پیشگیری از حوادث مترقبه، لزوم توجه مدیران شهری به فناوری هوشمند را ضروری می‌سازد. پرونده مقاله