پژوهش ها نشان می دهند که عوامل شایستگی‌های روانشناختی به صورت مستقیم و موثر بر کارایی مدیریتی در سازمان تأثیر می‌گذارند این پژوهش به بررسی شایستگی‌های روانشناختی مدیران سازمان با استفاده از روش دیمتل فازی پرداخته است. داده‌ها از مشارکت‌کنندگانی جمع‌آوری شدند که از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده بودند. با استفاده از ادبیات پژوهش مولفه‌های شایستگی‌های روانشناختی پس از شناسایی عوامل مورد تحلیل قرار گرفتند و با استفاده از تکنیک دیمتل فازی، روابط علی و معلولی و تأثیر عوامل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شایستگی‌های روانشناختی مدیران شامل مسوولیت پذیری ، اعتماد به نفس، ارتباطات بین فردی، خودکنترل، انعطاف‌پذیری، خلاقیت و ابتکار و خودپنداره می‌باشند در این تحقیق، مسئولیت پذیری از بیشترین تاثیر گذاری برخوردار است و ارتباطات بین فردی از بیشترین تاثیر پذیری برخوردار است. اعتماد به نفس، انعطاف پذیری، خلاقیت و ابتکار، خودپنداره، خودکنترلی نیز در درجات بعدی تاثیرگذاری قرار دارند. در این تحقیق، مسئولیت پذیری، اعتماد به نفس، خودپنداره، خودکنترلی علی بوده و انعطاف پذیری، خلاقیت و ابتکار، ارتباطات بین فردی معلول به حساب می آیند.در کل، این پژوهش نشان داد که افزایش شایستگی‌های روانشناختی مدیران در سازمان‌ها می‌تواند بهبود عملکرد آنها و همچنین بهبود عملکرد کل سازمان را به همراه داشته باشد. پرونده مقاله

زمینه و هدف:.امروزه بسیاری از مطالعات پژوهشگران علم مدیریت در راستای افزایش اثربخشی و کارآیی فعالیت‌های سازمان به‌سمت تیم‌های کاری سوق یافته است. به‌نحوی که همواره در ادبیات سازمان‌های متعالی مبحث کار تیمی ‌جایگاه ویژه‌ای به‌خود اختصاص داده است. نکته قابل اهمیت روی دیگر ‌این پدیده (موانع کار تیمی ) ‌می‌باشد. روش بررسی: در این تحقیق از تکنیک دیمتل فازی استفاده گردید. برای گردآوری داده ها ازنظرنخبگان که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، استفاده شد. یافته ها :نتایج نشان داد که در بین مولفه ها ،نبود آموزش کاربردی به روز و کاربردی از بیشترین تاثیر گذاری بر خوردار است و همچنین فرهنگ نا مناسب کار تیمی از بیشترین تاثیر پذیری و تعامل بیشتری برخوردار است ویژگی‌های شخصیتی نامتناسب و منفی، شناخت ناکافی، آگاهی از منافع کار تیمی، کمبود منابع مادی و مشوق های مادی علی بوده و ناکارآمدی نظام ارتباطات میان فردی، ساختار سازمانی نامتناسب با کار تیمی، فرهنگ نا مناسب کار تیمی معلول به حساب می آیند.همچنین، فرهنگ نا مناسب کار تیمی کلیدی ترین مولفه و اثرگذارترین مولفه نیز نبود آموزش کاربردی به روز و کاربردی می باشد.نتیجه گیری : قبل از هر اقدامی، سازمان‌ها باید به آموزش‌های مهارت حل مسئله با توجه به توانایی‌های افراد مبادرت کنند تا از موانع کار تیمی جلوگیری کنند. برای ارتقای همکاری تیمی، باید به ویژگی‌های شخصیتی افراد به خصوص در زمان جذب و استخدام توجه شود و از نامناسب بودن آن‌ها با کار تیمی پرهیز شود. پرونده مقاله