به منظور بررسی اثر مقادیر کود فسفر و تراکم بوته بر عملکرد و اجزا عملکرد گیاه سورگوم شیرین، آزمایشی در مرکز تحقیقات نیشکر و صنایع جانبی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش کود فسفر در 3سطح (120،90،60کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و تراکم بوته نیز با 3 سطح (120،100،80 هزار بوته در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد سطوح کود فسفر اثر معنی داری در سطح یک درصد آماری بر عملکرد بیولوژیکی و همچنین اثر معنی داری در سطح پنج درصد آماری بر تعداد دانه در خوشه سورگوم شیرین داشت. اما تفاوت معنی داری بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت دیده نشد. در میان سطوح کود فسفر، تیمار کودی 120 کیلوگرم در هکتار از نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در خوشه مناسب ترین تیمار شناخته شد. افزایش تراکم بوته سبب افزایش عملکرد دانه سورگوم شیرین شد. در این میان بیشترین عملکرد دانه با 2200کیلوگرم در هکتار از تیمار 120 کیلوگرم در هکتار فسفر وکمترین مقدار عملکرد دانه نیز با 2100 کیلوگرم در هکتار از تیمار 60 کیلوگرم در هکتار فسفر به دست آمد. از طرفی بیشترین عملکرد دانه در تراکم 120 هزار بوته در هکتار با مقداری معادل 2300 کیلوگرم در هکتار و کمترین میزان عملکرد دانه نیز با 2000 کیلوگرم در هکتار از تراکم 80 هزار بوته در هکتار به دست آمد. بر همکنش مصرف کود فسفر و تراکم بوته با یکدیگر نیز بر عملکرد دانه سورگوم شرین معنی دار نبود. پرونده مقاله

به منظور مطالعه ی تأثیر سطوح مختلف کودهای نیتروژن و سولفات روی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه گیاه جو (رقم 13 سراسری) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی- پژوهشی واقع در شهرستان کارون استان خوزستان به اجرا در آمد. در این پژوهش کود نیتروژن در 3 سطح (0، 30، 60 کیلوگرم در هکتار) و کود سولفات روی در 4 سطح (0، 10، 20 و30 کیلوگرم در هکتار) به صورت نواری در زمان کاشت بذر در دسترس گیاه قرار داده شد. نتایج نشان داد سطوح مختلف کود سولفات روی و نیتروژن اثر معنی داری در سطح یک درصد آماری بر عملکرد و اجزای عملکرد جو داشت به طوری که با مصرف 60 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن حداکثر تولید دانه (3/28 تن در هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (9/34 تن در هکتار) بدست آمد، همچنین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی تحت تاثیر کود سولفات روی نیز قرار گرفت و حداکثر عملکرد دانه (3 تن در هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (9/19 تن در هکتار) از تیمار مصرف 30 کیلوگرم در هکتار کود سولفات روی به دست آمد. در میان سطوح کود سولفات روی، تیمار کودی 30 کیلوگرم روی در هکتار از نظر تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در واحد سطح و شاخص برداشت مناسب ترین تیمار بود. مصرف کود نیتروژن نیز نسبت به شرایط عدم مصرف سبب افزایش تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، شاخص برداشت و وزن هزاردانه گیاه جو شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر مقادیر کودهای نیتروژن و فسفر بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه سورگوم شیرین، این پژوهشدر مرکز تحقیقات نیشکر و صنایع جانبی بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی شامل مقادیر50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و عامل فرعی شامل مقادیر 60، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار فسفر بود. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش مصرف فسفر و نیتروژن بر عملکرد دانه سورگوم شیرین معنی دار نبود. اثر تیمارهای کود نیتروژن و فسفر بر عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، وزن هزاردانه و تعداد دانه در خوشه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه با 2500 کیلوگرم در هکتار به تیمار نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار اختصاص یافت و کمترین عملکرد دانه با 1900 کیلوگرم در هکتار مربوط در تیمار نیتروژن 50 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. بیشترین و کمترین عملکرد دانه در تیمار فسفر به ترتیب به مقادیر 120 (2300 کیلوگرم در هکتار) و 60 (2000 کیلوگرم در هکتار) فسفر خالص در هکتار اختصاص داشت. بطور کلی، بیشترین عملکرد دانه در تیمار کودی 150 کیلوگرم نیتروژن و 120 کیلوگرم فسفر مشاهده شد که تفاوت این تیمار با ترکیب کودی 150 کیلوگرم نیتروژن و 90 کیلوگرم فسفر معنی‌دار نبود. بنابراین، ترکیب کودی دوم جهت دستیابی به عملکرد مطلوب توصیه شد، اگرچه تحقیقات بیشتر در این خصوص مورد نیاز است. پرونده مقاله