هدف: هدف از این پژوهش طراحی و تبیین مدل توسعه حرفه‌ای مدیران سازمان‌های ورزشی کشور بود. روش‌شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری شامل مدیران سازمان‌های ورزشی و اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه‌ها بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی در نرم افزار اسمارت پی‌ال‌اس برآورد شد (158 نفر). نمونه‌گیری به روش قضاوتی انجام گردید. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه‌ مستخرج از بخش کیفی با 66 سؤال در مقیاس 5 گزینه‌ای لیکرت بود. روایی ابزار پژوهش از طریق ارزیابی روایی محتوایی (11 نفر)، پایایی (آلفای کرونباخ) و روایی سازه (شاخص‌های برازش) تأیید گردید. نتایج: براساس مدلسازی معالات ساختاری مشخص شد که: متغیر الزامات ملی حرفه‌ای شدن (با ضریب 26/0) و متغیر پارادایم حرفه‌ای شدن مدیریت ورزشی (52/0) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری بر برنامه‌ریزی توسعه حرفه‌ای دارند. اثر متغیر برنامه‌ریزی توسعه حرفه‌ای بر مستندسازی سوابق (57/0) ، نیازسنجی مدیران (43/0)، ظرفیت‌سازی محیطی (53/0)، ظرفیت‌سازی سازمانی (67/0) و ظرفیت‌سازی فردی (67/0) معنی‌داری است. استانداردسازی حرفه‌ای مشاغل بر یکپارچه‌سازی فرایندهای توسعه حرفه‌ای (48/0) و شبکه‌سازی جامعه یادگیرنده حرفه‌ای (25/0) اثر معنی‌داری داشت. قابلیت‌های عمومی مدیریت (28/0)، مهارت‌های مدیریت حرفه‌ای (82/0) و قابلیت‌های مدیریت ورزشی (40/0) بر حرفه‌ای شدن مدیران ورزشی اثر معنی‌داری را دارند. در نهایت اثر حرفه‌ای شدن مدیران ورزشی بر پیامدهای توسعه حرفه‌ای معنی‌داری بود (72/0). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت توسعه حرفه‌ای مدیران ورزشی، یک فرایند چندبعدی است که نتایج آن حاصل برآیند اثر بین عوامل مربوط به سطوح مدل می‌باشد. از این رو پیشنهاد می‌شود پرونده مقاله