زمینه و هدف: اشریشیاکلی به عنوان فلور در دستگاه گوارش تمام خونگرم‌ها و از جمله کبوتر یافت می‌شود. این باکتری دارای ژن‌های حدت زیادی است که از جمله می‌توان به شیگاتوکسین و اینتیمین اشاره کرد. اینتیمین مسئول اتصال اشریشیاکلی به سلول‌های مخاطی روده بوده و شیگاتوکسین باعث مرگ سلول می‌شود. هدف از مطالعه اخیر بررسی حضور این ژن های حدت در اشریشیاکلی جداشده از یک مورد عفونت گوارشی در کبوتر به منظور امکان بیماریزایی اشریشیاکلی با منشا کبوتر در انسان می باشد. مواد و روش ها: سوآب کلواکی از یک کبوتر با علایم گوارشی ارجاع شده به کلینیک دامپزشکی تهیه شد. ﭘﺲ از ﻛﺸﺖ و ﺧﺎﻟﺺﺳﺎزى، ﺑﺎ ﺗﺴﺖﻫﺎى ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻮارد آﻟﻮدﮔﻰ اﺷﺮﻳﺸﻴﺎﻛﻠﻰ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﺨﺮاج DNA ﺑﻪروش ﺟﻮﺷﺎﻧﺪن، ﺑﻪ ردﻳﺎﺑﻰ ژنﻫﺎى ﻫﻤﻮﻟﻴﺰﻳﻦ، اﻳﻨﺘﻴﻤﻴﻦ و زﻳﺮ واحدﻫﺎى ١ و ٢ ﺷﻴﮕﺎﺗﻮﻛﺴﻴﻦ (stx1 و stx2) ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ژن های مورد نظر با پرایمر های اختصاصی و براساس تکثیر ژن های هدف با طول قطعه مشخص (به ترتیب 165، 890، 614 و 779 جفت بازی) مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج: ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد سویه اشریشیاکلی جدا شده از کبوتر با علایم اسهال واجد ژن‌های حدت شیگاتوکسین 1 و اینتیمین بوده و فاقد ژن کد کننده همولیزین و شیگاتوکسین 2 می‌باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد ژن‌های حدت شیگاتوکسین 1 و اینتیمین در کبوتر واجد علایم گوارشی قابل ردیابی است. لذا با توجه به این نتایج، بر خلاف تصورات قبلی، ممکن است پرندگان منشا اشریشیاکلی شیگاتوکسوژنیک باشند و ممکن است علایم اسهال در کبوتر با حضور اشریشیاکلی واجد ژن شیگاتوکسین و اینتیمین در ارتباط داشته باشد که لازم است برای اثبات آن بررسی‌های بیشتری انجام شود. پرونده مقاله