چکیده: هدف این پژوهش، نگاهی توصیفی - تحلیلی به یادگیری خودراهبر در بستر برنامه درسی است. در دنیای کنونی که دانش پیوسته در حال تغییر و ارتقاست و سروکار داشتن با مفاهیم نوظهور و جدید، جنبه‌ای مهم در رویارویی با افراد به شمار می رود، کسب مهارت‌های یادگیری خودراهبر برای موفقیت فراگیران ضروری است. اﻳﺠﺎد و ارﺗﻘﺎی ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ، ﻳﻜﻲ از اﻫﺪاف ﻣﻬﻢ آﻣﻮزش متوسطه ﻣﺤﺴﻮب می ﺷﻮد. ﭼـﺮا ﻛـﻪ اﻧﺘﻈـﺎر ﻣـﻲ رود داﻧش آموزان ﺑـﻪ ﺳﻄﺤﻲ از ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﻫﺎی ﻓﺮدی ﺑﺮﺳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺪون ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻳﻚ ﻧﻈﺎم آموزشی وﻳﮋه، ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ نیازﻫﺎی آﻣﻮزﺷﻲ ﺧﻮد را بشناسد و برای تامین آنها ﺑﻜﻮﺷﻨﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻳﺎدﮔﻴﺮی خود را مورد ارزشیابی قرار دهند. هم چنین آﻣﻮزش ﻣﻌﻠﻤﺎن و ﻳﺎدﮔﻴﺮی داﻧﺶ آﻣﻮزان در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ، ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺮﻓﻪ ای ﺷﺪه و روش های آﻣﻮزش، نیازمند ﺟﻮاﺑﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻧﻴﺎزﻫﺎی آﻣﻮزش-ﻳﺎدﮔﻴﺮی اﺳت. از مطالعه کتابخانه ای و بررسی بر روی نظریه ها و تحقیقات انجام گرفته شده، به این مهم دست یافتیم که یادگیری خودراهبر به دلیل تاکید بر جریان های شناختی، باعث تسهیل یادگیری، برنامه ریزی، خودپرسشی، بازبینی و به طور کلی یادگیری فراشناختی می شود. به دلیل ﻣﺰاﻳﺎی ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻨﻴﺎدی ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع یادﮔﻴﺮی ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ است. پرونده مقاله