چکیده: هدف این پژوهش، نگاهی توصیفی - تحلیلی به یادگیری خودراهبر در بستر برنامه درسی است. در دنیای کنونی که دانش پیوسته در حال تغییر و ارتقاست و سروکار داشتن با مفاهیم نوظهور و جدید، جنبه‌ای مهم در رویارویی با افراد به شمار می رود، کسب مهارت‌های یادگیری خودراهبر برای موفقیت فراگیران ضروری است. اﻳﺠﺎد و ارﺗﻘﺎی ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ، ﻳﻜﻲ از اﻫﺪاف ﻣﻬﻢ آﻣﻮزش متوسطه ﻣﺤﺴﻮب می ﺷﻮد. ﭼـﺮا ﻛـﻪ اﻧﺘﻈـﺎر ﻣـﻲ رود داﻧش آموزان ﺑـﻪ ﺳﻄﺤﻲ از ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﻫﺎی ﻓﺮدی ﺑﺮﺳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺪون ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻳﻚ ﻧﻈﺎم آموزشی وﻳﮋه، ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ نیازﻫﺎی آﻣﻮزﺷﻲ ﺧﻮد را بشناسد و برای تامین آنها ﺑﻜﻮﺷﻨﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻳﺎدﮔﻴﺮی خود را مورد ارزشیابی قرار دهند. هم چنین آﻣﻮزش ﻣﻌﻠﻤﺎن و ﻳﺎدﮔﻴﺮی داﻧﺶ آﻣﻮزان در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ، ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺮﻓﻪ ای ﺷﺪه و روش های آﻣﻮزش، نیازمند ﺟﻮاﺑﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻧﻴﺎزﻫﺎی آﻣﻮزش-ﻳﺎدﮔﻴﺮی اﺳت. از مطالعه کتابخانه ای و بررسی بر روی نظریه ها و تحقیقات انجام گرفته شده، به این مهم دست یافتیم که یادگیری خودراهبر به دلیل تاکید بر جریان های شناختی، باعث تسهیل یادگیری، برنامه ریزی، خودپرسشی، بازبینی و به طور کلی یادگیری فراشناختی می شود. به دلیل ﻣﺰاﻳﺎی ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻨﻴﺎدی ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع یادﮔﻴﺮی ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ است. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر، طراحی الگوی برنامه درسی اخلاق زیست محیطی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی در دوره متوسطه دوم است. در این پژوهش روش تحلیل محتوای کیفی از نوع استقرایی مورد استفاده قرار گرفت. انتخاب مشارکت کنندگان با استفاده از روش نمونه گیری هدف مند و معیار اشباع نظری بود که تعداد 15 نفر از اساتید و متخصصان برنامه درسی انتخاب شدند. در واقع، انتخاب مشارکت کنندگان بر اساس میزان تجارب آن ها در زمینه برنامه درسی بود. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته فردی استفاده شده است. داده های بدست آمده از مصاحبه ها با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل مصاحبه های برگرفته از نظر متخصصان، حاکی از این است که برنامه درسی اخلاق زیست محیطی در دوره متوسطه دوم از مطلوبیت کافی برخوردار نبوده و دارای نقاط ضعفی است. هم چنین به ویژگی های عناصر برنامه درسی اخلاق زیست محیطی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی به ترتیب برای هدف، محتوا و راهبردهای یاددهی-یادگیری و ارزشیابی اشاره شد و الگوی برنامه درسی اخلاق زیست محیطی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی طراحی شد. نتایج نشان می دهد که تمامی عناصر و اجزا برنامه درسی در تعامل با یکدیگر هستند و بین برنامه درسی اخلاق زیست محیطی و برساختگرایی اجتماعی رابطه وجود دارد و برساختگرایی اجتماعی برای افزایش قابلیت های برنامه درسی اخلاق زیست محیطی کفایت لازم را دارد. پرونده مقاله