به منظور بررسی اثر آلودگی سرب و کادمیوم برجوانه زنی و ویژگی های بنیه بذری گندم رقم سیوند، آزمایشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی واحد ورامین- پیشوا، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار های مورد بررسی عبارتند از: کلرید سرب در سه سطح (صفر، 60 و 120 میکرو مول در لیتر) و کلرید کادمیوم در چهار سطح (صفر،30، 60 و 90 میکرو مول در لیتر) بود. اثرات متقابل کلرید سرب و کلرید کادمیوم بر صفات آنزیم کاتالاز و فسفاتاز در سطح احتمال پنج درصد و بر صفات وزن تر ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ساقه چه، طول ریشه چه، در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل کلرید سرب و کلرید کادمیوم نشان داد که در وزن تر ریشه، بیش ترین مقدار با 694/0گرم مربوط به تیمار شاهد و شاهد و کم ترین مقدار با 264/0 گرم مربوط به تیمار 60 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 90 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم بود، بیش ترین مقدار وزن تر ساقه چه با 852/0گرم از تیمار شاهد و شاهد و کم ترین مقدار با 423/0 گرم از تیمار 120میکرو مول در لیتر کلرید سرب و شاهد به دست آمد. بیش ترین مقدار وزن خشک ساقه چه با122/0 گرم از تیمار شاهد و 90 میکرو مول در لیتر مصرف کلرید کادمیوم و کم ترین مقدار با 058/0 گرم از تیمار 120 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 90 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم حاصل شد. بیش ترین مقدار طول ریشه چه با 15میلی متر به تیمار بدون استفاده از کلرید سرب و کلرید کادمیوم و کم ترین مقدار با 33/3 میلی متر به تیمار 60 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 90 میکرو مول کلرید کادمیوم اختصاص یافت، بیش ترین مقدار آنزیم کاتالاز با97/4 واحد بین الملی بر گـرم وزن تـازه بافت مربـوط بـه تیمار 120 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 90 میکرو مول در لیتر کلریدکادمیوم و کم ترین مقدار با 6/2 واحد بین المللی بر گرم وزن تازه بافت مربوط به عدم مصرف کلرید سرب و عدم مصرف کلرید کادمیوم بود. بالا ترین میزان آنزیم اسید فسفاتاز با46/3واحد بین المللی بر گرم وزن تازه بافت از تیمار 60 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و عدم مصرف کلرید کادمیوم و پایین ترین میزان با 26/1واحد بین اللملی بر گرم وزن تازه بافت از تیمار120 میکرو مول در لیتر کلرید سرب × استفاده به مقدار90 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم حاصل شد. با توجه به نتایج بهترین عملکرد در تیمار های عدم مصرف کلرید سرب و عدم مصرف کلرید کادمیوم بود. به طورکلی می توان نتیجه گرفت که گیاه گندم نسبت به فلزات سنگین حساس است و حضور فلزات سنگین موجب کاهش رشد و عملکرد گیاه می شود. پرونده مقاله

در ایران هیچ علفکشی برای ذرت شیرین به ثبت نرسیده و علف های هرز به شدت موجب افت عملکرد می ‌شوند. برای بررسی تاثیر علف کش های رایج در ذرت دندانی و مالچ بر رشد و عملکرد ذرت شیرین و علف های هرز، آزمایشی به صورت بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا در سال 1394 انجام شد. تیمار ها عبارت بودند از: 1- علف کش نیکو سولفورون (با نام تجاری کروز، 5/1 لیتر در هکتار)، 2- مخلوط علف کش نیکو سولفورون+ ریم‌ سولفورون (با نام تجاری اولتیما، 175 گرم در هکتار)، 3- بنتازون (5/2 لیتر در هکتار)، 4- مصرف پیش‌ رویشی مخلـوط علف کش هـای آترازیـن (5/1 کیلـو گرم) + استا کلـر (چهـار لیتـر در هکتـار)، 5- مخلـوط علـف کش های نیکـوسـولفـورون (یک لیتر در هکتار) + برومایسید ام-آ (یک لیتر در هکتار)، 6- مالـچ پلاستیک نقره ای روی سیاه (به ضخامت 40 میکرون)، 7- مالـچ زیست تخـریب آبـی (بـه ضخـامت 50 میکرون)، 8- تیمار بدون کنترل، 9- تیمار کنترل کامل علف های هرز با وجین دستی. کاربرد مخلوط علف کش های آترازین + استا کلر به طور 100درصد علف های هرز را کنترل کرد که از نظر آماری اختلاف معنی داری با تیمار کنترل کامل با وجیـن دستـی نداشت. بالا ترین طول و قطر ساقه و بیش ترین وزن خشـک کل ذرت به ترتیب با 134 سانتی متر و 25 میلی متر و 5888 کیلو گرم بر هکتـار در مرحلـه ظهـور ابریشم در همین تیمار به دست آمد. با توجه به کنتـرل صد در صدی علف های هـرز، بیش ترین عملکـرد بلال (13110 کیلـو گرم بر هکتار) در تیمار مخلوط علف کش های آترازین+ استاکلر ثبت شد، همچنین بالا ترین درصد قند محلول مربوط به تیمار مالچ زیست تخریب (2/13 درصد) و بالا ترین درصد پروتئین دانه در تیمار کروز (4/2 درصد) بـود که نشان دهنده عـدم تاثیـر کنتـرل علف هرز بر آن ها می باشـد. به نظر می رسـد اگرچـه کاربـرد علفکش های پیش ‌رویشی در کنترل علف های هرز صد در صد موفق بود اما با در نظر گرفتن اینکه ذرت شیرین مصرف تازه ‌خـوری دارد، استفـاده از مالچ در کاشت این گیاه می تواند مشکلات باقی ماندن سموم در خاک و دانه را مرتفع نماید پرونده مقاله

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی گلایسین بتائین بر صفات زراعی و فیزیولوژیک کلزا در شرایط کم آبی در منطقه ورامین، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد ورامین به صورت کرت خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایـش شامل تنش کـم آبی در سـه سطح (I1- آبیـاری معمول، mm 60 تبـخیر از تشتک تبخیر، I2 - تنش ملایم، mm 90 تبخیر از تشتک تبخیر و I3- تنش شدید،mm 120 تبخیر از تشتک تبـخیـر) و محلـول پاشـی گلایسیـن بتائیـن در چهـار سطـح (B1- آب خـالـص، B2 - 5/1در هـزار، B3- دو در هـزار و - B45/2 در هزار) بودند. اثرات متقابل سطوح آبیاری و محلول پاشی گلایسن بتائین بر عملکرد دانه، محتوای گلایسین بتائین، محتوای مالون دی آلدئید، محتوای کلروفیل aو b معنی دار بود. به طور کلـی با افـزایش غلظت گلایسیـن بتائیـن به ویژه تحت شـرایط محدودیت شـدیـد آبیـاری، میـزان عملکـرد دانـه و صفات ذکـر شـده (به جـز محتـوای مالون دی آلدئید) افزایش یافت. اثر متقابل دور آبیاری و غلظت گلیسین بتائین در محتوای پرولین و RWC معنی دار نشد. اما اثرات ساده عوامل مذکور در این صفات معنی دار بود. بالا ترین محتوای رطوبت نسبی (87/80 درصد) و محتوای پرولین (7/15 میکرو مول بر گرم وزن تر) به ترتیب در غلظت 5/2 در هزار و 5/1 در هزار گلایسین بتائین مشاهده شد. در حالی که محتوای پرولین در تیمار 5/2 در هزار گلایسین بتائین به کم ترین مقدار خود رسید پرونده مقاله

به منظوربررسیاثرمحلول پاشیهگزاکونازولبر عملکرد و خصوصیات بیو شیمیایی ذرتدانه ای رقمKSC704درشرایطقطع آبیاری،آزمایشیبه صورتکرت های خرد شده درقالبطرحپایهبلوک های کامل تصادفی درسهتکراراجراگردید.تیمار های اصلی آزمایش عبارتـند از: = S0آبیـاری معمـول = S1 قطع آبیـاری در مرحله ساقـه دهی S2= قطـع آبیـاری در مرحـله گلـدهی =S3 قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه و تیمارهای فرعی تحقیق شامل: = M0 شاهد (عدم کاربرد) = M1 25 میلی گرم در لیتر M2= 50 میلی گرم در لیتر بود.نتایجحاصلنشاندادقطع آبیاری موجب کاهش عملکرد دانه گردید اما محلول پاشی هگزاکلونازول باعث افزایش صفت ذیل شد. همچنین محلول پاشی 25 و 50 میلی گرم در لیتر هگزاکلونازول باعث افزایش معنی دار آنتی اکسیدانت های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز شد و میزان بیومارکر تخریب مالون دی آلدئید، دیتیروزینودیهیدروکسیگوآنوزین را کاهش داد و از طریق تغییرات هورمونی موجب افزایش تحمل خشکی در ذرت گردید. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثرات تنش قطع آبیاری بر عملکرد و صفات فیزیولوژیک کلزا رقم زرقام، تحقیقی در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین – پیشوا، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار در سال زراعی 94- 1393 اجرا شد. تیمار های مورد بررسی عبارتند از: 1- قطع آبیاری در مرحله گلدهی، 2- قطع آبیاری در مرحله گلدهی+ گلاسین بتائین به صورت محلول پاشی (غلظت 5/1 لیتر در هزار). 3- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + گلاسین بتائین به صورت محلول پاشی (غلظت 5/2 لیتر در هزار). 4- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + تیوفول به صورت محلول پاشی (غلظت 5/1 لیتر در هزار) . 5- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + تیوفول به صورت محلول پاشی (غلظت 2 لیتر در هزار) . 6- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + سالسیلیک اسید به صورت محلول پاشی (غلظت 5/0 میلی مولار ). 7- قطع آبیاری در مرحله گلدهی + سالسیلیـک اسید به‌صـورت محلول پاشی (غلظت 1 میلی مولار). 8- مصرف کود زیستی تیوباسیلیوس به صورت اختلاط با بذر و قطع آبیاری در مرحله گلدهی. 9- آبیاری کامل. نتایج نشان داد که افزایش عملکرد دانه در تیمار های مصرف تیوفول، اسید سالسیلیک و گلیسین و تیوباسیلیوس را می توان به علت افزایش هورمون اکسین و نهایتا افزایش انتقال متابولیت ها از برگ ها به دانه دانست و علت دیگر افزایش عملکرد دانه و صفاتی مانند محتوای آب نسبی و کلروفیل در شرایط قطع آبیاری با استفاده از این مواد می توان، تاثیر آن ها بر مسدود شدن و یا کاهش اندازه روزنه و تولید آنزیم های آنتی اکسیدات ماننـد سوپـر اکسیـد دیسموتاز دانست که باعث افزایش آسیمیلات های تولیدی شـده و در نهـایت عملکرد افزایش می یابد. عملکرد دانه از 8/1273 کیلوگرم در هکتار در تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی با افزایشی معادل 74 درصد به 5/4875 کیلوگرم در هکتار آبیاری کامل رسید که با تیمار های هشت و شش تفاوت معنی داری نداشت و هر سه در تیمار آماری a جای گرفتند. پرونده مقاله

به منظور بررسی جوانه زنی و صفات بنیه بذور جو در شرایط آلودگی سرب و کادمیوم، آزمایشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکـرار انجـام شد. عـوامل مورد نظر عبارتند از: کلرید سرب در سه سطح (صفر، 60، 120 میکرو مول در لیتر) و کلرید کادمیوم در چهار سطح (صفر، 30، 60، 90 میکرومول در لیتر) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده کلرید سرب بر صفات درصد جوانه زنی نهایی، آنزیم کاتالاز، آنزیم اسید فسفاتاز در سطح یک درصد معنی دار بود. اثرات ساده کلرید کادمیوم بر صفات وزن تر ساقه، آنزیم کاتالاز و آنزیم اسید فسفاتاز در سطح یک درصد و بر صفـات وزن تر ریشـه و وزن خشک ساقه چـه در سطـح پنج درصـد معنی دار بود. اثرات متقـابل کلرید سرب و کلرید کادمیوم بر صفات طول ریشه چه و آنزیم اسید فسفاتاز در سطح احتمال پنج درصد و بر صفات وزن تر ساقه چه، وزن خشک ساقه چه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل کلرید سرب و کلرید کادمیوم نشان داد بیش ترین مقدار وزن تر ساقه چه با 029/1 گرم از تیمار بدون استفاده از کلرید سرب و کلرید کادمیوم و کم ترین مقدار با 551/0 گرم از تیمار 120میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 60 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم بود. بیش ترین مقدار وزن خشک ساقه با259/0 گرم مربوط به تیمار عدم مصرف کلرید سرب و عدم مصرف کلرید کادمیوم و کم ترین میزان با 074/0 گرم مربوط به تیمار 120 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 60 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم بود. بیش ترین مقدار طول ریشه چه با 58/10 میلی متر از تیمار بدون استفاده از کلرید سرب و کلرید کادمیوم و کم ترین مقدار با 45/2 میلی متر از تیمار 120 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و 60 میکرو مول کلرید کادمیوم به دست آمد. بیش ترین مقدار آنزیم اسید فسفاتاز با 33/3واحد بین المللی بر گرم وزن تازه بافت مربوط به تیمار 60 میکرو مول در لیتر کلرید سرب و عدم مصرف کلرید کادمیوم و کم ترین مقدار با 66/0واحد بین اللملی بر گرم وزن تازه بافت مربوط به تیمار120 میکرو مول در لیترکلرید سرب × استفاده به میزان90 میکرو مول در لیتر کلرید کادمیوم حاصل شد. به طور کلی کاهش رشد گیاه جو به دلیل غلظت بالای فلزات سنگین کلرید سرب و کلرید کادمیوم بود. در این پژوهش بهترین تیمار، تیمار عدم مصرف کلرید سرب و عدم مصرف کلرید کادمیوم است. پرونده مقاله