درحال حاضر استافیلوکوکوس اورئوس یکی از علت های اصلی عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. مطالعه حاضر به بررسی پروفایل ژن های کدکننده مقاومت به اریترومایسین در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی پرداخته است. در این مطالعه 100 نمونه بالینی بیماران دارای استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان های اهواز جمع آوری گردیده است. مقاومت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، تتراسایکلین، پنی سیلین و کلیندامایسین با استفاده از آزمایش آنتی بیوگرام در تمامی نمونه های حاصل از خون، ادرار، خلط و تراشه صورت گرفت. حضور چهار ژن کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی شامل ermA,B,C و msrA در سویه های مورد مطالعه در ژنوم و پلاسمید با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرارگرفتند. همچنین 21 نمونه دارای ژن ermC جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی توالی یابی شدند. بررسی های مولکولی نشان داد که از میان 64 نمونه مقاوم به اریترومایسین %5/87 ermA، % 8/93 ermB، % 2/92 ermC و 3/70 % msrA بوده و همچنین 25 نمونه حساس به اریترومایسین شامل %88 ermA، 92% ermB، 100%ermC و48% msrA بوده است که به ترتیب با ارزش P و مقادیر 0.23، 0.66 ،0.31 و 0.83 اختلاف معنی داری را بین نمونه های حساس و مقاوم به اریترومایسین نشان نداد. حضور این ژن ها در نمونه های حساس می تواند به علت جهش درپروموتر و یا ناحیه کد شده در منطقه ای از ژن ها باشدکه مانع از عملکرد صحیح آن ها می گردد. همچنین نتایج حاصل از توالی یابی، حضور ژن ermC را بر روی پلاسمید اثبات نمود. پرونده مقاله