با افزایش جمعیت جهان و نیاز به تولید و عرضه مواد غذایی بیش‌تر، سهم پروتئین دریافتی از منابع حیوانی نظیر دام، طیور و شیلات مورد اهمیت بسیاری قرار می‌گیرد؛ هم‌چنین دامداران نسبت به استفاده از سایر منابع پروتئینی مانند حشرات و نرم‌تنان در جیره طیور و ماهی‌ها به‌دلیل کاهش هزینه‌ها، کاهش اثرات جانبی فیزیولوژیک و کاهی آلودگی‌های زیست محیطی تمایل دارند. در این تحقیق ارزش غذایی هفت گونه از بی‌مهرگان به‌عنوان جایگزین یا مکمل در جیره غذایی طیور و ماهی‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌های مورد بررسی عبارت بودند از سوسری‌ها شامل دو گونه بومی مناطق شهری تهران، سوسری شرقی و سوسری آمریکایی، زنبور عسل، سن گندم، ملخ‌ها شامل دو گونه بومی جنوب‌شرق استان تهران ملخ ایتالیایی و ملخ مراکشی، لیسه‌های خاکزی، حلزون‌های صدف‌دار و زالوی آب شیرین. جهت مقایسه ارزش غذایی نمونه‌ها، پارامترهای درصد چربی با استفاده از دستگاه سوکسله، درصد پروتئین با کمک کجلدال، درصد کلیسم و فسفر با روش نورسنجی شعله‌ای، درصد رطوبت نسبی با کمک یک آون ساده، درصد ماده خشک و خاکستر با استفاده از کوره الکتریکی، درصد فیبر با کمک دستگاه فایبرتک، مقدار انرژی خام در مقیاس کیلوکالری به‌ازاء هر کیلوگرم وزن نمونه، و درصد کربوهیدرات با روش مانسون-والکر اندازه‌گیری شدند. طی مقایسه داده‌ها با تحقیقات مشابه می‌توان نتیجه گرفت که سوسری آمریکایی می‌تواند جایگزین خوبی به‌جای پودر ماهی در جیره غذای طیور و آبزیان باشد. پیشنهاد می‌شود این نمونه به‌دلیل درصد بالای پروتئین، کلسیم، ماده خشک، فیبر، فسفر و انرژی و درصد کمی چربی در جیره غذایی ماهی‌ها و طیور استفاده شود. پرونده مقاله