هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی ارتقاء مسئولیت پذیری دانش آموزان مدارس دوره ابتدایی بود. روش: این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری کلیه مدیران، معلمان و کارشناسان دوره ابتدایی که بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) به تعداد480 نفر به روش تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه 77 سؤالی محقق ساخته بود. گویه های پرسشنامه از مصاحبه با متخصصان استخراج گردیه است. برای بررسی روایی گویه ها از دو معیار روایی همگرا و روایی افتراقی و برای پایایی ابزارها از دو معیار آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (CR) استفاده گردید. برای معنادار بودن ابعاد مختلف مسئولیت پذیری و برای بررسی اعتبار مدل اندازه گیری از روش تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم استفاده گردید. یافته ها: با توجه به کدگذاری ها و مضامین به دست آمده، شش بعد اصلاحات در برنامه درسی دوره ابتدایی، اصلاحات ساختاری در مدرسه، آموزش و تقویت نظام خانواده، توانمندسازی دانش آموز، مدیریت کار با فضای مجازی، عوامل فرهنگی تربیتی به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که این الگو می تواند به عنوان یک الگوی مؤثر درارتقای مسئولیت پذیری اجتماعی به کار گرفته شود و موجب بهبود سطح مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان گردد. پرونده مقاله