هدف پژوهش حاضر، آسیب شناسی فرآیند جذب معلمین مقطع ابتدایی در آموزش و پرورش ایران بود. بدین منظور، مطالعه کیفی با رویکرد پدیدار شناسی انجام شده است. 22 صاحب نظراز میان برنامه ریزان ، کارشناسان و متخصصان حوزه جذب و استخدام نیرو در وزارت آموزش و پرورش با روش نمونه گیری هدف مند با توجه به حد اشباع نظری شناسایی و انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته بهره گرفته شد. مصاحبه ها، ضبط و پیاده سازی گردید و بر اساس روش 7 مرحله ای کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از روش تایید مصاحبه شوندگان برای کنترل روایی استفاده شد. برای تعیین پایایی از روش باز آزمون استفاده گردید و درصد پایایی بازآزمون در پژوهش 86% به دست آمد. پژوهش منتج به شناسایی 65 آسیب در قالب 15 واحد مفهومی در ابعاد نیرو یابی ، انتخاب و انتصاب گردید که مهمترین آسیب ها در هر یک از ابعاد به ترتیب، عدم درک ماهیت شغلی، ضعف در اطلاع رسانی، مشکلات جذب نخبگان، ضعف های تخصصی و مهارتی، کم توجهی به فعالیت های پژوهشی و ضعف در ارزشیابی و بازخورد شناخته شد. در نهایت، مبتنی برادبیات تحقیق و واقعیت های آموزش و پرورش ایران، راهکار های اصلاحی پیشنهاد شد که از جمله مهمترین آنها، تغییر در برخی قوانین و سیاستگذاری های جذب نیرو و رعایت استانداردهای استتخدامی به همراه نیاز سنجی و اعلام زمان های دقیق استخدام در وزارت آموزش و پرورش بود. پرونده مقاله

هدف: هدف از این پژوهش، شناسایی و اعتبار یابی آسیب های مرتبط با انتصاب آموزگاران در آموزش و پرورش بود. روش: بدین منظور، پژوهش در دو سطح کیفي و کمي انجام گرفت. در بخش کیفي از روش پدیدارشناسي و در بخش کمی از روش پیمایشی استفاده شده است. مشارکت کنندگان بخش کیفی، متخصصان حوزه جذب و استخدام نیرو در آموزش و پرورش بودند که با روش نمونه گیری هدفمند ملاک محور انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته بهره گرفته شد. پس از 22 مصاحبه، یافته ها به اشباع نظری رسید. مصاحبه¬ها، ضبط و پیاده سازی گردید و بر اساس روش 7 مرحله ای کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. باورپذیری یافته های بخش کیفی از طریق بازگشت به مشارکت کنندگان و اطمینان پذیری از طریق بازآزمون مورد تأیید قرار گرفت. به منظور اعتباریابی یافته های بخش کیفی، در بخش کمی پرسشنامه ای با 29 گویه تنظیم شد. جامعه آماری در بخش کمی، آموزگاران شاغل در آموزش و پرورش استان اصفهان بودند، که حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، 384 نفر تعیین و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از تحلیل عاملی تأییدی استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش منتج به شناسایی29 آسیب در قالب 7 واحد مفهومی (کم توجهی به فعالیت های پژوهشی، کم توجهی به امکانات رفاهی و معیشتی، مشکلات آموزگاران مناطق محروم، ضعف در بکار گیری فناوری های نوین، ضعف در ساماندهی آموزگاران، ضعف در ارزشیابی و بازخورد، ضعف در نگهداشت آموزگاران) گردید. نتیجه گیری: نظام آموزشی زمانی موفق به حل مشکلات انتصاب آموزگاران خواهد بود که بتواند بخش قابل توجهی از کم توجهی ها به فعالیت های پژوهشی و رفاهی و معیشتی را حل کند. پرونده مقاله