The purpose of this study was to understand the lived experiences of teachers in relation to Lesson Study. This qualitative research was performed using phenomenological method. The method of data collection was semi-structured interviews. For this purpose, data were collected by interviewing 15 teachers who had valuable life experiences related to Lesson Study and were analyzed by thematic analysis. The analysis of the interviews indicates five main themes including individual dimension, organizational dimension, scientific dimension, cultural-social dimension and educational dimension and 35 sub-themes including motivation and spirit, flexibility, innovation, optimistic attitude, learner center, lack Self-aggrandizement, questioning, importance to communication, financial injection, facilities, compassionate evaluation, coherent planning, stakeholder engagement, technical support, spiritual support, avoidance of linear view, formation of academic group, inter-school networking, formation Learning communities, research-oriented, school-university relationship, exploratory stimulation, teacher involvement, student involvement, parent involvement, team spirit development, esoteric belief in lesson study, tangible results in the community, fostering a sense of belonging and cooperation, up-to-date content, Indigenous content, modern teaching methods, use of modern assessment methods, formation of local learning networks and local teams پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر، فهم تجارب زیسته معلمان از چالش‌ها و موانع اجرای درس پژوهی بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. روش گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. بدین منظور داده ها با مصاحبه از 15 نفر از معلمانی که سابقه اجرای درس پژوهی در فرایند آموزش را داشتند جمع آوری و به روش استرابرت و کارپنتر (2003) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل حاصل از مصاحبه ها حاکی از چهار مضمون اصلی از جمله چالش های فردی، چالش های محتوایی، چالش های سازمانی، چالش های روشی و 19 زیرمضمون شامل عدم آگاهی عمقی معلمان از تدریس پژوهی، انگیزش پایین، عدم علاقه معلمان به شیوه های نوین، برخورد سوگیرانه نسبت به تدریس پژوهی، تحصیلات پایین برخی از معلمان، کمبود منابع مناسب، سازمان دهی نامناسب محتوا، تقلید و کپی برداری، بومی نبودن محتوا، تئوری زدگی محتوا، تمرکزگرایی، فقدان امکانات، عدم آموزش های مناسب در دوره های تربیت معلم، نگاه زاویه دار سازمانی به تدریس پژوهی، نبود ابزارهای مناسب برای عملیاتی کردن تدریس پژوهی، عدم درگیری مشفقانه معلم، عدم توجه علائق کودکان، نادیده گرفتن کودک، استفاده از شیوه های سنتی بود. با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که بدون توجه به چالش های موجود در ارتباط با درس پژوهی، اجرای آن از اثربخشی چندانی برخوردار نخواهد بود. پرونده مقاله