این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سازگاری زناشویی بر سلامت خانواده اصلی با میانجی‌گری دشواری تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمیت جنسی در معلمان متأهل در یک طرح هم-بستگی انجام شد. جامعه‌ی این پژوهش شامل همه‌ی معلمان متأهل شهر کرمانشاه در بازه زمانی سال1400-1399 بود که از میان آن‌ها 300 معلم متأهل به روش نمونه‌گیری تصادفی مرحله‌ای انتخاب شدند و شرکت‌کنندگان مقیاس سازگاری زناشویی (Spanier, 1976)، مقیاس سلامت خانواده اصلی (Hovestadt et al., 1985)، مقیاس دشواری تنظیم هیجان (Gratz & Roemer, 2004)، حل تعارض و صمیمیت جنسی از خرده‌مقیاس پرسش‌نامه رضایت زناشویی انریچ (Olson et al., 1986) تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS-24 و AMOS-24 انجام شد. یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم سلامت خانواده¬ی اصلی با مدیریت تعارض، دشواری تنظیم هیجان و صمیمیت جنسی و دشواری تنظیم هیجان به سازگاری زناشویی، مدیریت تعارض به سازگاری زناشویی و صمیمیت جنسی به سازگاری زناشویی مثبت و معنادار بود (01/0p≤). نتایج مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که مسیرهای سلامت خانواده‌ی اصلی به سازگاری زناشویی از طریق دشواری تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمت جنسی اثر مثبت دارند(05/0p≤).