هدف این پژوهش بررسی تأثیر گروه درمانی وجودی و معنوی بر میزان افسردگی، اضطراب مرگ و باور به جهان آخرت است. پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری دانشجویان کارشناسی دانشگاه اصفهان در سال 1392 بودند. از میان آنان 16 نفر با نمرات افسردگی بالا در پرسشنامه افسردگی بک (بک و همکاران، 1961)، اضطراب مرگ بالا در مقیاس اضطراب مرگ (تمپلر، 1970) و باور پایین به جهان آخرت در پرسشنامۀ باور به جهان آخرت عادلانۀ اسلامی (گل‌پرور و همکاران، 1390)، به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش در 6 جلسه گروه‌درمانی وجودی و معنوی شرکت کردند در حالی که گروه گواه تنها جلسات گروهی را با مکالمات عادی دریافت کردند. سپس، پس‌آزمون روی هر دو گروه اجرا گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در اضطراب مرگ بین نمره‌های پس‌آزمون این دو گروه تفاوت معنی‌دار وجود داشت و نمرۀ اضطراب مرگ گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کمتر بود (05/0P<). با توجه به نتایج پژوهش می‌توان گفت تلفیق روان‌درمانی وجودی و معنوی همراه با شرح تجربه‌های نزدیک به مرگ بر کاهش اضطراب مرگ تأثیر معنی‌داری دارد. پرونده مقاله