این پژوهش به‌منظور مقایسۀ اثربخشی مشاورۀ گروهی مبتنی بر رویکرد وجودی و شناختی ـ رفتاری بر میزان کمرویی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی در باروق انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان مدارس متوسطۀ شهر باروق بودند. از میان دبیرستان‌های پسرانه، از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مدرسه انتخاب شد و با اجرای پرسشنامۀ کمرویی سموعی 30 دانش‌آموز که کمرویی بالاتری داشتند انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. مشاورۀ گروهی مبتنی بر رویکرد وجودی به مدت هشت جلسه روی یک گروه اجرا شد و روی گروه دیگر هشت جلسۀ رویکرد شناختی ـ رفتاری اجرا شد و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و شفه، تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد. آزمون تعقیبی شفه نشان داد که بین گروه گواه و گروه آزمایشی وجودی و نیز بین گروه آزمایشی شناختی ـ رفتاری و گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین گروههای آزمایشی وجودی و شناختی ـ رفتاری از گروه گواه بیشتر است (01/0 > P ) . پرونده مقاله

  این پژوهش با هدف تعیین سهم خودمتمایزسازی، اعتماد، شرم و گناه در پیش‌بینی سازگاری زناشویی اجرا شد. پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی و جامعۀ آماری آن، زنان معلم، متأهل و شاغل در آموزش و پرورش شهر نورآباد بودند. از میان آنها 150 نفر به شیوۀ نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و با پرسشنامه‌های خودمتمایزسازی (اسکورن و فراید لندر، 1999)، مقیاس اعتماد (رمپل و هولمز، 1986)، آزمون عاطفۀ خودآگاه (تانگنی واگنر و گرمزو، 1992) و مقیاس سازگاری زن و شوهر (اسپانیر، 1976) مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها از طریق آمار توصیفی ( فراوانی، شاخص‌های مرکزی، شاخص‌های پراکندگی و محاسبۀ ضریب همبستگی) و آمار استنباطی (رگرسیون چندمتغیره به شیوۀ گام به‌گام) تجزیه و تحلیل شد . یافته‌های پژوهش نشان داد که خودمتمایزسازی، اعتماد و شرم با سازگاری زناشویی رابطۀ معنادار دارند ( 01/0 P < ) و قادر به پیش‌بینی سازگاری زناشویی هستند. این سه متغیر با هم 35 درصد از تغییرات سازگاری زناشویی را تبیین می‌کنند. همچنین نتایج نشان داد که گناه با سازگاری زناشویی رابطۀ معنادار ندارد ( 01/0 P < ) و قادر به پیش‌بینی سازگاری زناشویی نیست و از معادلۀ رگرسیون خارج شده است. پرونده مقاله

چکیده: عشق یک فرایند روان‌شناختی است که در دهه‌های اخیر مورد توجه روان‌شناسان واقع شده است، زیرا یکی از موضوعات مورد توجه در ازدواج است‌. کپهارت (1965) و اسپرچر (2002) در پژوهش خود دریافتند که عشق یکی از مؤلفه‌های لازم برای ازدواج است‌. استرنبرگ (1986) از کسانی است که راجع به عشق نظریه‌پردازی کرده است. وی براساس یک پژوهش دریافت عشق یک حالت روان‌شناختی است که دارای سه بعد صمیمیت‌، شوریدگی و تصمیم ـ تعهد است‌. زندگی زناشویی یک پدیده در حال تحول است و در هر مرحله شرایط خاص دارد. پژوهشگران رضایت از زندگی زناشویی و شادمانی را بررسی کرده و میزان آن را در مراحل مختلف مقایسه کرده‌اند‌. این پژوهش‌ها نشان داده‌اند که رضایت‌، شادمانی و سازگاری زناشویی در ابتدای ازدواج بالاست و در دورانی که بچه‌ها به مدرسه می‌روند کاهش و بعد از آن مجدداً افزایش می‌یابد، به این ترتیب سیر آن به شکل U است. در این پژوهش‌ها سیر تحول عشق‌ورزی بررسی نشده است‌. هدف این پژوهش که از نوع توصیفی است بررسی میزان عشق و نحوه ترکیب آن در زوجهایی است که در مراحل مختلف زندگی زناشویی به‌سر می‌برند. برای انجام این پژوهش 500 زوج از پنج منطقه شهر اصفهان که در چهار مرحله نامزدی‌، عقد، پس از ازدواج و فرزندپروری قرار داشتند و مایل به همکاری بودند به‌صورت دسترس انتخاب شدند و آزمون عشق‌ورزی به آنان داده شد. نتایج نشان داد که بین میزان عشق‌ورزی در مراحل مختلف زندگی زناشویی تفاوت معنا‌داری وجود دارد. به علاوه بین جنسیت آزمودنیها و مراحل تحول زندگی زناشویی در عشق‌ورزی تعامل وجود دارد. همچنین مشاهده گردید بین میزان عشق‌ورزی زن و شوهر همبستگی معنا‌دار وجود دارد. پرونده مقاله