این پژوهش با هدف بررسی تأثیر معنادرمانی گروهی بر افسردگی و امید در دانشجویان اجرا شد. پژوهش، مطالعه نیمه تجربی، پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه و جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1387 بودند که از میان آنان 40 نفر با نمرات افسردگی بالا در پرسشنامه افسردگی بک (1972) و امید پایین در مقیاس امید میلر (1988) به شیوه نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20نفر) و گواه (20نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه معنادرمانی گروهی شرکت کرد. سپس، پس ‌آزمون و پیگیری یک ماهه روی هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین میانگین نمره‌های پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری وجود داشت به این معنا که در گروه آزمایش میانگین افسردگی در کمتر و میانگین امید بیشتر بود (001 / 0 p < ). پرونده مقاله