بروموکریپتین به عنوان یک درمان مؤثر برای بیماران مبتلا به آدنومای غده هیپوفیزکه دچارهایپرپرولاکتینمی می‌باشند، استفاده می‌شود. آنزیم تیروئید پراکسیداز TPO از مهم‌ترین آنتی‌ژن‌های غشاء تیروسیت‌ها است و با اُکسیداسیون رزیدوهای ید در تیروزینِ پروتئینِ تیروگلوبولین، در ساخت هورمون‌های T3و T4 (هورمون های اصلی تیروئید) نقش مهمی دارد. در این مطالعه نمونه‌ها طی یک بازه زمانی 10 ماهه از دو گروه از بانوان مبتلا به هایپرپرولاکتینمی گرفته شد. گروه اول شامل 25 فرد از مراجعین عادی وافراد یوتیروئید(دارای عملکرد نرمال غده تیروئید با سطوح طبیعی شاخص‌های تیروئیدی) در محدوده سنی 37 - 30 سال (نمونه های 1 تا 25) و گروه دوم نیز شامل 25 فرد دیگربا همین شرایط در محدود سنی 45 -38 (مراجعین 26 تا 50) بودند. هر دو گروه از تاریخ مشخصی به علت تشخیص هایپر پرولاکتینمی شروع به درمان با بروموکریپتین کرده بودند و در تاریخ نمونه گیری هیچ دارویی به جز بروموکریپتین استفاده نمی کرده اند و نیز حداقل به مدت 6 ماه این دارو را با دوز روزانه 5 میلی گرم استفاده کرده‌اند. نتایج مربوط به سطوح آنتی بادی آنزیم تیروئید پراکسیداز TPO مورد مطالعه در این دو گروه که رابطه مستقیم با میزان این آنزیم دارد، قبل و بعد از مصرف بروموکریپتین جمع آوری گردید.در اکثر موارد مورد مطالعه، تیمار بروموکریپتین باعث کاهش نسبی شاخص اتوآنتی بادی تیروئید TPO گردید.در این مطالعه اثربخش بودن بروموکریپتین بر سطح تیروئید پراکسیداز (TPO) با ایجاد تغییرات مشخص آماری مورد تأیید قرار گرفت. پرونده مقاله