چین بعنوان اولین مصرف کننده نفت جهان، نیازمند داشتن سهم بیشتری از نفت جهان بویژه خاورمیانه است تا از این رهگذر هم بتواند نیاز خود را تأمین نماید و هم اینکه خود را به عنوان بازیگری نوظهور و تهدیدی برای هژمونی ایالات متحده آمریکا در زمینه نفت و انرژی مطرح نماید. ابتکار چین برای تحقق این خواسته ارائه یک کمربند یک جاده بوده است. این پژوهش با تأکید بر دیدگاه های مختلف در مورد ظهور چین در حوزه نفت و انرژی در جهان سعی دارد به سوال اصلی خود یعنی اینکه سیاست چین برای گسترش نفوذ خود به عنوان بازیگر نوظهور در حوزه نفت و انرژی در جهان چیست؟، پاسخ بدهد و از این رهگذر ابعاد مختلف این بازیگری را در حوزه انرژی مورد مداقه قرار دهد. روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد که با ایجاد روابط کارآمد و موثر با بازیگران غنی از انرژی، چین می تواند مشکلات مربوط به امنیت انرژی را از یک سوی حل کند و از طرف دیگر چین قادر است وارد بازارهایی شود که قبلاً توسط مائو به عنوان بخش هایی از منطقه واسط طبقه بندی شدند و می توانند روی حوزه های غیر اقتصادی در سطح بین المللی تأثیر بگذارند. پرونده مقاله

در عرصه بین الملل رقابت قدرت همواره وجود داشته است چنانکه در دنیای امروز این رقابت و تقابل بویژه در حوزه اقتصادی را می توان میان ایالات متحده آمریکا و چین مشاهده نمود. ایالات متحده بعنوان هژمون جهان که معیارهای یک هژمون را دارا می باشد در تکاپو است تا آن را حفظ نماید و چین بعنوان یک قدرت نو ظهور در عرصه نوین بین الملل سعی دارد که خود را رقیب هژمونیک آمریکا بشناساند. این پژوهش با تأکید بر هژمونی آمریکا و چین در حوزه نفت و انرژی در جهان سعی دارد به سوال اصلی خود یعنی اینکه سیاست آمریکا برای مقابله با گسترش نفوذ چین به عنوان بازیگر نوظهور در حوزه نفت و انرژی در جهان چیست؟ پاسخ بدهد. نتایج پژوهش نشان می دهد که ایالات متحده تلاش های پایان ناپذیری در جهت حمایت از امنیت انرژی چین و حمایت غیرمستقیم از توسعه اقتصادی آن از طریق تقسیم مزایای حاصل از جهش نفت شیل در ایالات متحده، تضمین واردات بدون وقفه نفت و LNG به چین و فراهم کردن تکنولوژی های ضروری در پیش گرفته که هر کدام به عنوان گام هایی در نظر گرفته شده اند که می تواند برای منحرف کردن جمهوری خلق چین از دنبال کردن مسیر ماجراجویی منطقه ای بشمار آید. پرونده مقاله