این مقاله به نقش نخبگان بختیاری در وقوع انقلاب اسلامی و ساختار پس از آن می پردازد. فرضیه مقاله آن است که نخبگان بختیاری در وقوع انقلاب اسلامی و سپس پیکربندی سیاسی حکومت و پس از آن ایفای نقش کرده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که این نخبگان از طریق اقداماتی همچون فتح تهران و سپس رقابت و رصد تحولات سیاسی و اجتماعی کشور (مبارزات ضد رژیم شاهنشاهی) و سپس پذیرش غیرمغرضانه مصالح انقلاب اسلامی 1357 ایران (از قبیل کنار گذاشتن سلاح و سیستم پاتریمونیال دوران قبل و کنار آمدن با تشکیلات دموکراتیک) و سپس وفادارای به انقلاب اسلامی و مفاهیم حیاتی آن از قبیل دفاع مقدس، مشارکت حداکثری سیاسی و اجتماعی در جهت غنای همه جانبه مفهوم نوظهور دولت- ملت، داشته اند. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی و گردآوری داده ها به شیوه کتابخانه ای است. پرونده مقاله