امروزه قارچهای فرصتطلب بویژه کاندیدا آلبیکنس از جمله شایع ترین عواملمخاطرهآمیز در بیماران با ضعف سیستم ایمنی هستند. عفونتهای قارچی ناشی ازگونههای کاندیدا و افزایش روزافزون سویههای مقاوم به داروهای آزولی در بیماراندارای نقص ایمنی از اهمیت بالایی برخوردار است. سمیت داروهای مورد استفاده،ایجاد مقاومت در این قارچها و مشکلات ناشی از تداخل دارویی، ضرورت استفاده ازداروهایی با تأثیر بیشتر و سمیت کمتر را موجب میشود. مصرف انار غیر از جنبهخوراکی آن از دیدگاه دارویی و اثرات درمانی نیز قابل ملاحظه است . هدف ازپژوهش حاضر، بررسی اثر عصاره هیدرومتانولی پوست انار با غلظت های 25، 50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم بر رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس (ATCC10231) در توسط تزریق درونصفاقی آلوکسان ( 150 میلیگرم بر کیلوگرم) دیابتی شدند. سپسحیوانات با خوراندن دوز عفونی کاندیدا آلبیکنس به موشهای صحرایی آلوده شدند.انجام تیمار برای مدت 7 روز و بصورت متوالی از تمام گروه های مورد بررسی انجامگردید و نمونه ها را روی محیط کشت قارچی، کشت داده شد و در نهایت توسطکلنی کانت شمارش صورت گرفت. نتایج حاصل نشان داد که تیمار خوراکی عصارههیدرومتانولی پوست میوه انار موجب بهبود موثر عفونت قارچی حاصل از کاندیداآلبیکنس در موش های صحرایی دیابتی شده و قدرت اثر آن مشابه داروی ایتراکونازولمی باشد. کاهش موثر تعداد کلنی های شمارش شده در روز دوم تیمار عصاره انار مشاهده شد (p<0/001)نتایج نشان دهنده فعالیت موثر ضدقارچی عصاره هیدرومتانولی پوست میوه انار(Punica granatum L.) علیه گونه کاندیدا آلبیکنس درحیوانات دیابتی است. پرونده مقاله

سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب و از عوامل اصلی ایجاد عفونت های بیمارستانی می باشد. متالوبتالاکتامازها و کارباپنمازها از مهمترین عوامل ایجاد کننده مقاومت به داروهای کارباپنم در سویه های سودوموناس آئروژینوزا هستند. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت متالوبتالاکتامازی و کارباپنمازی درسویه سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های بالینی است. تعداد 49 سویه سودوموناس آئروژینوزا جداشده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مورد مطالعه قرار گرفت. سویه های مولد متالوبتالاکتاماز به روش دیسک ترکیبی و سویه های مولد کارباپنماز به روش اصلاح شده هاج مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین برای تشخیص سویه های حامل ژن های VIM، SIM، GIM، SPM و IMP از روش PCR استفاده گردید. مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های تیکارسیلین، مروپنم، جنتامیسین، سیپروفلوکساسین، سفپیم و سفتازیدیم به ترتیب 8/89%، 51%، 9/44%، 4/67%، 9/93%، 9/95% مشاهده شد. با بررسی فنوتیپی دیسک ترکیبی 1/55% سویه ها مولد متالوبتالاکتاماز و 8/38% سویه ها نیز به روش MHT مولد کارباپنماز مشاهده شدند. فراوانی هر یک از ژن ها VIM، SIM، GIM، به ترتیب 3/63%، 8/38%، 7/34% و ژن های SPM و IMP در هیچ یک از سویه ها مشاهده نشد.در این مطالعه ژن VIM در سویه های سودوموناس آئروژینوزا با فراوانی بیشتری نسبت به سایر ژن های مولد آنزیم های متالوبتالاکتامازی و کارباپنمازی مشاهده شد، همچنین فعالیت متالوبتلاکتامازی در سویه های مورد مطالعه بالاتر از فعالیت کارباپنمازی بود. لذا با توجه به اهمیت این سویه ها در عفونت های بیمارستانی، به کار گیری تکنیک های مناسب برای تشخیص این سویه ها جهت پیشگیری از انتشار این مقاومت ها امری ضروری است. پرونده مقاله

هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یک باکتری بیماری‌زای مهم انسانی بوده و یکی از پاتوژن‌هایی است که به‌طور شایع عفونت‌های در ارتباط با بیوفیلم را در کلینیک ایجاد می‌کند. مقاومت آنتی بیوتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس انتشار جهانی پیدا کرده و یکی از مشکلات جدی جهت درمان بیماران است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora) و دارچین Cinnamomum Verum)) بر تشکیل بیوفیلم در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس پرداخته است. در این مطالعه تعداد 20 نمونه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس از ادرار بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان طالقانی تهران جداسازی شد.آزمون میکرودایلوشن براث جهت تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) اسانس آویشن شیرازی و دارچینبر روی سویه‌های مورد مطالعه انجام شد. توانایی تشکیل بیوفیلم در سویه‌های جمع‌آوری شده به روش میکروتیترپلیت ارزیابی و اثر اسانس آویشن شیرازی و دارچین بر تشکیل بیوفیلم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 75% سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس، بیوفیلم قوی و 25% بیوفیلم متوسط تشکیل دادند. تیمار سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس با اسانس آویشن شیرازی در غلظت MIC موجب تشکیل 40% بیوفیلم ضعیف شد و 60% سویه‌ها، بیوفیلم تشکیل ندادند. تیمار سویه‌ها با اسانس دارچین در غلظتMIC به صورت 25% بیوفیلم قوی و 75% بیوفیلم متوسط مشاهده شد. مطالعه حاضر نشان‌دهنده تأثیر اسانس‌های آویشن شیرازی و دارچین در کاهش تشکیل بیوفیلم سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس می‌باشد. پرونده مقاله