هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اخلاق و سیاست در یکی از دوره‌های حکومتی بسیار برجسته اروپای مسیحی در قرون وسطی یعنی دوران حکمرانی شارلمان بود. بر این اساس، اینکه آیا در حکومت شارلمان آن طور که از آموزه‌های دین مسیحیت برمی‌آید مبنای سیاست بر رعایت دقیق موازین اخلاقی بوده است؟ و مباحث و اصول اخلاقی و مذهبی به چه میزان در تصمیم‌گیری‌ها و عملکردهای سیاسی او اثرگذار بوده است؟ پرسش‌های اساسی بود که در این پژوهش بدان‌ها پرداخته شد. چارچوب مفهومی پژوهش با در نظر گرفتن دو نوع رابطه احتمالی بین اخلاق و سیاست یعنی سیاست اخلاقی و اخلاق سیاسی ترسیم شده و این شاخص‌ها مبنای بررسی اقدامات و عملکردهای شارلمان قرار داده شد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که شارلمان در دوره حکومت خود علی‌رغم توصیه‌های نظری دین مسیحیت مبنی بر رعایت اخلاق در عمل سیاسی، پایبندی چندانی به این مقوله نداشته و سیاست عملی وی، برمبنای تامین منافع شخصی حتی به قیمت زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی استوار بوده است. پرونده مقاله

برآمدن رضاخان یکی از مهمترین حوادث تاریخ معاصر ایران است. عوامل مختلفی را برای این مسئله عنوان کرده‌اند. از دخالت بیگانه تا هرج‌ومرجی که ایران را پس از مشروطه فرا گرفته بود. در این میان باید به نقش روشنفکران اشاره کرد که با پشتیبانی فکری و عملی از رضاخان، نقش مهمی در صعود او به قدرت داشتند. روشنفکران این دوره با دوری از آرمان‌های مشروطه، راه نجات کشور را در ایجاد دولت مقتدر، گسترش ناسیونالیسم و تجدد آمرانه دانسته و تحقق این ایده‌ها را در شخص رضاخان می‌دیدند، از این‌رو در نشریات‌شان که تا پیش از پادشاهی رضاخان منتشر می‌کردند با قدرت این موارد را دنبال می‌نمودند و برای تحقق همۀ این‌ها، در یک کلمه متفق بودند آن هم ایجاد یک قدرت برتر و متمرکز سیاسی. ائتلاف میانِ رضاخان و روشنفکران، موجب تقویت جایگاهِ سیاسی رضاخان گردید و نیز توانست برای حکومتِ آیندۀ او نقشۀ راهی درست کند که در طول بیست سالِ حضورش در سیاست، سعی در اجرایی کردنِ آن داشت. پرونده مقاله