پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فراشناخت و ذهن‌آگاهی در پیش‌بینی کیفیت‌زندگی مادران دارای کودک کم‌توان‌ذهنی انجام شد. جامعه‌آماری شامل کلیه مادران دارای کم‌توان‌ذهنی تحت پوشش ادارات بهزیستی مراکز شهرستان‌های استان خوزستان در سال 1398 بود که براساس فرمول کووکران و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 200 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های باورهـای فراشناختی ولز (1997)، ذهن‌آگاهی فرایبوگ (2006) و کیفیت‌زندگی سازمان‌بهداشت جهانی (1996)، پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان و با بهره‌گیری از نرم‌افزار آماری SPSS24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین فراشناخت و کیفیت زندگی مادران دارای کودک کم‌توان‌ذهنی رابطه منفی معنی‌داری وجود دارد (001/0>p). بین ذهن‌آگاهی و کیفیت زندگی مادران دارای کودک کم‌توان‌ذهنی رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد (001/0>p). همچنین نتایج تحلسل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که فراشناخت و ذهن‌آگاهی 59 درصد از تغییرات کیفیت‌زندگی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی را پیش‌بینی می‌کنند (001/0>p). براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که بهبود فراشناخت و ذهن‌آگاهی در کاهش مشکلات مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی موثر است. پرونده مقاله

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانش‌آموزان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی بود. روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و با اهداف کاربردی است که در چهارچوب طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از دانش‌آموزان پسر نوجوان در معرض آسیب‌های اجتماعی شهر میبد بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه‌های دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و خود مهـارگری تانجـی (2004) در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله درمان یکپارچه توحیدی را در 10 جلسه 5/1 ساعته و هرهفته دو جلسه دریافت کردند، درصورتی که گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در طول مدت آزمایش دریافت ننمود. داده‌ها روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح ۰۵/۰ مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری در دانش‌آموزان موثر بوده است (۰۵/۰>P). نتیجه‌گیری: درمان یکپارچه توحیدی با توجه به نزدیکی با فرهنگ ایرانی – اسلامی و تمرکز آن بر ابعاد مختلف زندگی می‌تواند به عنوان یک روش آموزشی درمانی موثر در مراکز مشاوره، مدارس و مراکز درمانی استفاده شود. پرونده مقاله