مقدمه: اثرضد میکروبی نانوذرات فلزی از جمله نانوذرات اکسید روی طی سال های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. اثر ضد میکروبی قابل توجه و قیمت پایین نانوذرات اکسید روی موجب شده است تا امکان بکارگیری آن ها در صنعت غذا جهت کاهش رشد باکتری های موجود در مواد غذایی وجود داشته باشد. در مطالعه حاضر تأثیر نانوذرات اکسید روی بر رشد باسیلوس سوبتیلیس و اشرشیاکلی O157:H7 که از جمله باکتری های مهم موجود در مواد غذایی هستند، بررسی شده است. مواد و روش ها: نانوذرات اکسید روی به روش نمک مذاب سنتز شدند. ویژگی های آنها به کمک پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. باکتری های باسیلوس سوبتیلیس و اشرشیاکلی O157:H7 به مدت 18 ساعت در معرض محیط کشت مایع حاوی دو غلظت 2% و 4% از این نانوذرات قرار گرفتند. سپس منحنی رشد آنها رسم شد. یافته ها: هر دو غلظت 2% و 4% از نانوذرات اکسید روی به طور معنی داری سبب کاهش رشد باکتری اشرشیاکلیO157:H7 شد ( به ترتیب 0.001= p و p<0.001). با این حال در مورد باکتری باسیلوس سوبتیلیس فقط غلظت 4% نانوذرات موجب کاهش معنی دار (p<0.001) شمار باکتری شد و در غلظت 2% این نانوذرات تغییر معنی داری در تعداد باکتری باسیلوس سوبتیلیس مشاهده نشد (p<0.537). نتیجه گیری: با توجه به نتیجه مطالعه حاضر نانوذرات اکسیدروی می توانند موجب کاهش معنی داری در تعداد هر دو باکتری شوند. به نظر می رسد این نانوذرات روی باکتری های گرم منفی تأثیر بیشتری داشته باشند. پرونده مقاله

فرآورده های گوشتی تهیه شده از گوشت مرغ یکی از پرطرفدارترین محصولاتی هستند که سهمی را در رژیم‌های روزانه به خود اختصاص می دهند. بنابراین، مطالعه تغییرات اجزای تشکیل دهنده این محصولات طی فرآیندهای مختلف و در طول زمان نگه‌داری حائز اهمیت است. در مطالعه حاضر، دو نمونه فرآورده گوشتی حاوی 90 درصد گوشت مرغ در شرایط مشابه تولید شدند. با این تفاوت که در یک نمونه از روغن سویا و در نمونه دیگر از روغن کانولا استفاده شد. هر دو نمونه به مدت 45 روز در دمای 4 الی 5 درجه سلسیوس نگه‌داری شدند. با فاصله 15 روز پروفایل اسیدهای چرب (اسیدهای پالمیتیک، استئاریک، اولئیک، لینولئیک و لینولنیک)، آزمون های میکروبی (شمارش کل باکتری های سرماگرا و لاکتوباسیلوس ها) و شیمیایی (محتوای رطوبت، pH، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید و اسیدهای چرب آزاد) اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج مطالعه، تمامی پارامترها به غیر از عدد پراکسید تغییرات معنی داری (05/0>p) در طی دوره نگه‌داری نشان دادند. از نسبت اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه به اسیدهای چرب اشباع در تمام نمونه ها به جز نمونه حاوی روغن سویا در روز 15، در محدوده مقدار بهینه توصیه شده قرار داشت. به علاوه نتایج نشان دادند، در مجموع نمونه حاوی روغن کانولا در مقایسه با نمونه تهیه شده از روغن سویا تغییرات کمتری را در طول نگه‌داری متحمل گردیده است. پرونده مقاله