BACKGROUND: Nitrogen is a basic plant component, playing a decisive role in the intensification of plant production. Bio-fertilizers play a very significant role in improving soil fertility by fixing atmospheric nitrogen, both, in association with plant roots and without it, insoluble soil phosphates and produces plant growth substances in the soil. OBJECTIVES: The current study was conducted to investigate the integrated management of biological and chemical fertilizers on seed qualitative traits and crop production of single cross 701 corn under warm and dry climate condition. METHODS: This research was carried out via split plot experiment based on randomized complete blocks design with four replications along 2013-2014 year. The main factor included combination nitrogen fertilizer and biologic fertilizer; Nitroxin (a1: 100 Nitrogen fertilizer × 100% biofertilizer, a2: 75% Nitrogen fertilizer × 100% biofertilizer, a3: 50% Nitrogen fertilizer × 100% biofertilizer, a4: 25% Nitrogen fertilizer × 100% biofertilizer) and Defoliation (b1: non defoliation, b2: Cut lower leaves of the cob, b3: Cut upper leaves of the cob) belonged to sub plot. RESULT: Assessment analysis of variance showed effect of combination urea and Nitroxin (instead seed lipid content), defoliation and interaction effect of treatments on all measured traits was significant at 5% probability level. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments indicated maximum amount of measured characteristics (instead seed nitrogen content) was noted for 50% nitrogen fertilizer × 100% biofertilizer × non defoliation and the lowest ones belonged to 25% nitrogen fertilizer × 100% biofertilizer × cut upper leaves of the cob. CONCLUSION: According to the results, it seems that biological fertilizers in combination with chemical fertilizers provide increased access to food and increase the quantitative and qualitative yield of grain and increase the amount of nutrients in the seed. Also defoliation had great effect on nutrient content. Defoliation the upper leaves of the cob increases the amount of these elements but reduces the economic performance of the single-cross 701 hybrid. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی تأثیر باکتری‌های حل کننده فسفات در ترکیب با کود شیمیایی فسفره بر عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای آزمایشی در شمال استان خوزستان در تابستان سال‌های 1393-1392 به روش کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تلفیق کود شیمیایی و زیستی به‌عنوان تیمار اصلی در چهار سطح (100درصد کود شیمیایی به تنهایی 25، 50 و 75 درصد تلفیق کود شیمیایی با 100 درصد کود زیستی) در کرت‌های اصلی، هبیریدهای ذرت دانه ای با سه سطح (سینگل کراس 704، مبین و کارون) در کرت‌های فرعی قرار داده شدند. در این تحقیق تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی برعملکرد بیولوژیکی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار و بقیه صفات غیر معنی‌دار گردید. همچنین نوع هیبرید مورد آزمایش نیز دارای تفاوت معنی‌داری در عملکرد و اجزای عملکرد بود ولی بر شاخص برداشت اثر غیرمعنی‌داری بر جای گذاشت. بیشترین عملکرد دانه با مقدار 12875 کیلوگرم در هکتار متعلق به سینگل کراس 704 با تلفیق 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی و کمترین مقدار نیز با 10215 کیلوگرم در هکتار به هیبرید مبین با 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی تعلق داشت. با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد که تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی توانست سبب افزایش عملکرد در هیبریدهای سینگل کراس 704 و کارون شود و هیبرید مبین از قابلیت کودپذیری پایین تری برخوردار بود. پرونده مقاله

مدیریت کود نقش مهمی در دستیابی به عملکرد مطلوب در ذرت ایفا می‌کند. از طرف دیگر مدیریت کود برای دستیابی به کشاورزی پایدار امری ضروری است. به همین منظور آزمایشی در شمال خوزستان در سال زراعی 93-1392 در شمال خوزستان با طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی در چهار سطح شامل تلفیق 100، 75، 50، 25 درصد مقدار از کود شیمیایی نیتروژن(از منبع اوره) و فسفر(از منبع سوپرفسفات تریپل) با و بدون مصرف کود زیستی بود. فاکتور فرعی سه هیبرید ذرت شامل(704، 701 و مبین) بود. نتایج نشان داد که بالاترین و کمترین عملکرد با مقادیر 61/13، 59/13، 81/10 (تن در هکتار) به ترتیب در تیمارهای سینگل کراس 701+ 50درصد شیمیایی + 100 درصد کود زیستی، سینگل کراس 704+ 25 درصد شیمیایی + 100 درصد کود زیستی و سینگل کراس مبین + 25 درصد کود شیمیایی +100 درصد کودزیستی بدست آمد. همچنین تفاوت معنی داری بین عملکرد دانه و اجزاء عملکرد، عملکرد بیولوژیکی و تعداد دانه در ردیف در سطح احتمال 1 درصد وجود داشت و بین تیمارها در سایر صفات اختلاف معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله