هدف این پژوهش تعیین تفاوت اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک(PCIT)، ذهن‌آگاهی کودک محور(بوردیک) و برنامه سال‌های باورنکردنی(IY) بر نشانه‌های برونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز بود. در قالب طرح نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل و اجرای پرسشنامه رفتاری کودک(CBCL) آخنباخ نسخه والدین اطلاعات لازم جمع‌آوری شد. جامعه آماری شامل کلیه مادران و دانش‌آموزان دوره‌ی اول ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه شامل 40 نفر دانش‌آموز به همراه مادران‌شان است که 30 نفر در سه گروه 10 نفره به عنوان گروه‌های آزمایشی و 10 نفر به عنوان گروه کنترل به روش داوطلبانه و مبتنی بر معیارهای ورود انتخاب شدند. پس از برگزاری دوره‌های آموزشی(تعاملی والد-کودک، ذهن‌آگاهی کودک‌محور و سال‌های باورنکردنی) طی 3 ماه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس مختلط، نتایج نشان داد که روش‌های درمانی تعاملی والد-کودک، ذهن‌آگاهی کودک‌محور و برنامه سال‌های باورنکردنی بر کاهش نمرات برونی‌سازی شده دانش‌آموزان از جلسه‌ی پیش‌آزمون تا جلسه‌ی پیگیری مؤثرند(001/0>p). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که روش درمان تعاملی والد-کودک اثربخش‌تر از روش ذهن‌آگاهی کودک‌محور در کاهش نشانه‌های برونی‌سازی شده دانش‌آموزان است(013/0=P). همچنین برنامه آموزش سال‌های باورنکردنی نسبت به آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور در کاهش نشانه‌های برونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان اثربخش‌تر بوده است(001/0=P). پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مقبولیت اجتماعی و نگرش به مادر با اضطراب مدرسه دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی در سال تحصیلی 95-94 بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه مورد مطالعه، دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی ناحیه 2 ارومیه بودند. نمونه پژوهش شامل 358 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های نگرش به مادر هودسون (1992)، اضطراب مدرسه فیلیپس (1978) و مقبولیت اجتماعی فورد و رابین(1970) استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 76/0، 78/0 و81/0 گزارش شده است. سپس جهت تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته‌های تحلیلی پژوهش نشان داد که بین مقبولیت اجتماعی و نگرش به مادر با اضطراب مدرسه دانش‌آموزان رابطه معناداری وجود دارد. 54/0 از تغییرات اضطراب مدرسه دانش‌آموزان به وسیله 2 متغیر مقبولیت اجتماعی و نگرش به مادر قابل تبیین است. بین دانش‌آموزان دختر و پسر از نظر اضطراب مدرسه تفاوت معنی دار وجود دارد. پرونده مقاله