اویارسلام ارغوانی، به‌واسطه رشد و تکثیر سریع از غده های زیر زمینی یکی از سمج ترین علف‌های هرز در محیط های زراعی می باشد. کسب اطلاعات در مورد شرایط محیطی که رویش اندام های رویشی را تنظیم می کنند، در پیش بینی زمان ظهور علف‌های هرز چندساله مؤثر می باشند. به منظور مقایسه قابلیت جوانه زنی و تعیین آستانه های دمایی (یا دماهای اصلی) جوانه زنی غده ها، چندین روش سرعت جوانه زنی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش های عکس متوسط زمان جوانه زنی وعکس زمان رسیدن به 50 درصد جوانه زنی، روش مناسبی برای برآورد دماهای اصلی جوانه زنی و همچنین ارزیابی قابلیت جوانه زنی غده ها تحت تأثیر دماهای مختلف نمی باشند. بر اساس دو شاخص سرعت جوانه زنی (غده در روز-1) و سرعت جوانه زنی موزون شده (غده در روز-1)، به ترتیب دو دمای 25 و 30 درجه سانتی گراد بهترین دماها بودند. از طرف دیگر، بر اساس روند شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی (غده در درجه سانتی گراد-1 در روز-1) بهترین دما، دمای 25 درجه سانتی گراد می باشد. در میان معیارهای مختلف جوانه زنی، شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی، به خاطر لحاظ کردن مقدار گرمای مورد استفاده، ارزیابی دقیق تری برای بررسی پتانسیل جوانه زنی در میان دماهای مختلف می باشد. برای بررسی روند درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی (غده در روز-1)، شاخص سرعت جوانه زنی (غده در روز-1) مدل دندانه ای برازش بهتری نشان داد (83/0 تا 99/0)، ولی برای بررسی روند شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی (غده در درجه سانتی گراد-1 در روز-1)، مدل خطوط متقاطع، مدل برتر (76/0) بود. به‌طورکلی، دامنه دمایی کمینه، بهینه و بیشینه جوانه زنی غده اویارسلام ارغوانی به ترتیب بین 15/7 تا 20/9، 05/28 تا 62/32 و 43/0 4 تا 90/42 درجه سانتی گراد تعیین شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی کارایی مالچ‌های پلاستیکی شفاف و تیره همراه با کاربرد علف‌کش‌های پیش‌کاشت در زراعت گوجه‌فرنگی نشائی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه‌ای واقع در فرهادگرد شهرستان فریمان صورت گرفت. عامل اول کاربرد علف‌کش در هفت سطح شامل عدم کاربرد علف‌کش، استفاده از دز توصیه‌شده علف‌کش تریفلورالین (48% EC)، استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علف‌کش تریفلورالین، استفاده از دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین (استومپ؛ 33% EC)، استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین (استومپ)، استفاده از دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین فرمولاسیون میکروکپسول (پرول؛ 5/45% CS) و استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین فرمولاسیون میکروکپسول (پرول) و عامل دوم آزمایش کاربرد مالچ پلاستیکی در سه سطح شامل عدم کاربرد مالچ پلاستیک، استفاده از مالچ پلاستیک تیره و استفاده از مالچ پلاستیک شفاف بود. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد علف کش یا مالچ پلاستیکی نسبت به تیمار شاهد عدم کنترل منجر به کاهش 100 درصدی تراکم و زیست توده علف‌های هرز و افزایش60 درصدی عملکرد زیست توده و 5/67 درصدی عملکرد میوه گوجه‌فرنگی شد. کاربرد مالچ پلاستیکی تیره نسبت به شفاف تأثیر بیشتری بر کنترل علف‌های هرز داشت، به‌طوری‌که در هر سه مرحله نمونه‌برداری، مالچ تیره کنترل 100 درصدی بر تراکم و زیست‌توده علف‌های هرز داشت، اما مالچ شفاف به‌طور کامل علف‌های هرز را کنترل نکرد. افزایش دز مصرفی علف‌کش‌ها نیز منجر به افزایش میزان کنترل علف‌های هرز و افزایش عملکرد گوجه‌فرنگی شد، به‌طوری‌که افزایش دز مصرفی تریفلورالین از یک و نیم به سه لیتر در هکتار، منجر به کنترل 25 درصدی زیست توده علف‌های هرز و افزایش 25 درصدی عملکرد میوه گوجه‌فرنگی شد. کاربرد هم‌زمان مالچ پلاستیک تیره و علف‌کش پرول به میزان سه لیتر در هکتار بیشترین کارایی کنترل علف‌های هرز (100 درصد کنترل)، بیشترین عملکرد زیست توده (118 تن در هکتار) و عملکرد میوه (150 تن در هکتار) گوجه‌فرنگی را به دنبال داشت. با توجه به نتایج این آزمایش می‌توان با استفاده از مالچ پلاستیک تیره و مصرف علف‌کش‌ پرول عملکرد مناسبی به دست آورد. پرونده مقاله

استفاده از قارچ های خاکزی همچون جنس فوزاریوم، یکی از استراتژی های کنترل و مدیریت گیاهان انگلی می‌باشد. بر این اساس به منظور ارزیابی پتانسیل بیماری زایی، از ساقه بوته های آلوده گل جالیز مصری (Phelipanche aegyptiaca)، قارچ Fusarium oxysporum جداسازی و پس از شناسایی، آزمایشی در محیط گلخانه با استفاده از دو تیمار تلقیح شده با سوسپانسیون قارچ F. oxysporum و تیمار شاهد (عدم تلقیح) انجام شد. در تیمار تلقیح شده، از سوسپانسیون قارچی با غلظت 107× 5 اسپور در میلی لیتر، به میزان 50 میلی لیتر به ازای هر گلدان و در تیمار شاهد از آب شیر استفاده شد. صفات مورد مطالعه شامل تعداد کل ساقه های انگل، تعداد ساقه های انگل خارج شده، تعداد ساقه های انگل بیمار و مرده، تعداد ساقه های انگل سالم، تعداد ساقه های گل داده، تعداد ساقه انگل به ازای بوته، ارتفاع ساقه های انگل، وزن خشک گل جالیز مصری و و زن خشک بوته های گوجه فرنگی بودند. نتایج مقایسه میانگین دو تیمار با آزمون t- test، اختلاف معنی داری را در وزن خشک گل جالیز و گوجه فرنگی نشان داد به طوری که میانگین وزن خشک گل جالیز در تیمار تلقیح شده با قارچ F. oxysporum (6 گرم)، در مقایسه با تیمار شاهد (84/16 گرم)، 8/2 برابر کمتر بود. همچنین بیشترین میانگین وزن خشک گوجه فرنگی ( 43/36 گرم ) در تیمار تلقیح شده با قارچ F. oxysporum مشاهده شد که نسبت به شاهد با 25/25 گرم، 27/44 درصد افزایش داشته است. در آزمون دامنه میزبانی نیز، هیچ یک از گیاهان آزمون شده علائم آلودگی پایداری را اعم از پژمردگی دائم و نکروزه شدن، نشان ندادند. به طور کلی استفاده از این گونه قارچ در کنترل زیستی گل جالیز مصری توانست بر روی تمامی صفات مورد مطالعه موثر واقع شود، ماده خشک گل جالیز مصری را کاهش و ماده خشک گوجه فرنگی را افزایش دهد. پرونده مقاله

پرونده مقاله

پرونده مقاله

به‌ منظور بررسی کارایی نوع پوشش پلاستیکی، مدت زمان آفتاب‌دهی و عمق دفن غده در مدیریت اویارسلام ارغوانی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت انجام شد. عامل اول عمق قرار گیری غده‌های اویارسلام در سه سطح 5، 15 و 25 سانتی‌متری، عامل دوم نوع پوشش پلاستیکی (پلاستیک یک‌لایه شفاف، یک‌لایه شفاف + کود-مرغی، دولایه شفاف، یک‌لایه مشکی و شاهد (بدون پوشش) و عامل سوم مدت زمان در سه سطح 20، 40 و 60 روز بود. در پایان تعداد و وزن ساقه‌ها و غده‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد مالچ دولایه شفاف در مدت‌زمان 60 روز آفتاب‌دهی در شرایط جیرفت به خوبی قوه‌نامیه غده‌های اویارسلام ارغوانی را در تمامی اعماق دفن (cm 5، 15 و 25) از بین می‌برد. همچنین مالچ یک‌لایه شفاف در زمان 60 روز در عمق 5 سانتیمتر و مالچ یک‌لایه شفاف + کود مرغی در زمان 60 روز در اعماق 5 و 15 سانتیمتر توانستند غده‌های اویارسلام را به‌خوبی از بین ببرد. اما بقیه تیمارها قادر به کاهش تعداد و وزن غده‌ها و ساقه‌های تولیدی نبودند. نتایج نشان داد که دو عامل پوشش پلاستیکی و مدت زمان آفتاب‌دهی تاثیر مستقیم در کنترل اویارسلام دارند. پرونده مقاله

لازم است میزان اثر تنش خشکی و وجود یا عدم وجود علف‌های هرز بر میزان رشد و عملکرد گیاهان زراعی مهم از جمله ذرت و سورگوم مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور مطالعه مزرعه‌ای در سال زراعی 1393 در مزرعه آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت دو آزمایش مجزا برای دو گیاه ذرت علوفه‌ای هیبرید KS260 و سورگوم علوفه‌ای رقم اسپیدفید به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار اول سطوح آبیاری 65%، 75%، 85% و 100% (%ET0) و تیمار دوم مدیریت علف هرز (وجین و عدم وجین علف‌های هرز ) بود. میزان کمترین عملکرد علوفه تر و خشک در ذرت و سورگوم در شرایط کم آبی شدید (تنش 65% ظرفیت زراعی) مشاهده شد. وجین علف‌های هرز مزارع ذرت و سورگوم باعث افزایش حدود 35درصدی وزن تر و خشک علوفه ذرت و افزایش 25 درصدی وزن تر علوفه و 100 درصدی وزن خشک علوفه سورگوم شد. وجین علف‌های هرز در تمامی شرایط باعث کاهش رقابت این گونه‌ها با گیاه زراعی و افزایش شاخص‌های رشدی علوفه از جمله دوام سطح برگ ( 49 درصدی در ذرت و 11 درصدی در سورگوم)، سرعت رشد نسبی ( 9 درصدی در ذرت و 22 درصدی در سورگوم)، سرعت رشد خالص (23 درصد ذرت و 25 درصد در سورگوم) و ارتفاع (12درصدی در ذرت و 15 درصدی در سورگوم) شد و به نظر می‌رسد مقاومت به خشکی سورگوم و ذرت در شرایط آب و هوایی مشهد تقریبا یکسان است. پرونده مقاله