افزایش روز افزون جمعیت و مسئله جهانی امنیت غذایی، تولید محصولات کشاورزی را به استفاده از رویکردهای متعدد برای غلبه بر علف های هرز سوق داده است؛ عواملی که می توانند بهره وری محصول زراعی را تا 70 درصد کاهش دهند. علف‌کش‌های شیمیایی و روش‌های مکانیکی و زیستی از یک سو بر مشکل علف‌های هرز غلبه کرده، اما از سوی دیگر محیط‌ زیست را تخریب کرده و اثرات مخربی بر سلامت انسان گذاشته اند. علف‌کش‌های زیستی عوامل کنترل بیولوژیکی هستند که با روش‌های مشابه با علف‌کش‌های شیمیایی برای کنترل علف‌های هرز به کار می روند. از میان مجموعه‌ای از علف‌کش‌های زیستی موجود، به نظر می‌رسد موفق‌ترین محصولات علف‌کش‌های قارچی با حداقل 16 محصول برای استفاده تجاری در سطح جهانی باشند. طی چند دهه گذشته، علف‌کش‌های زیستی حاصل از باکتری‌ها و عصاره‌های گیاهی (مانند آللوکمیکال ها و اسانس‌ها) همراه با ویروس‌ها، موفقیت چشمگیری در کنترل علف‌های هرز مختلف نشان داده‌اند. علی رغم این روند دلگرم کننده، همچنان نیاز به تحقیقات مداوم بر روی این ترکیبات است تا در دراز مدت نتایج مقرون به صرفه و موفقیت آمیزی حاصل شود. این بررسی اهمیت و تأثیرات علف‌کش‌های زیستی را با شرح محدودیت‌های آنها در تولید و کاربرد، توضیح خواهد داد. پرونده مقاله