افزایش ایمنی و بازده گاز طبیعی، برای مصارف گسترده ای که در تأمین انرژی مورد نیاز صنایع گوناگون و مصرف کنندگان خانگی در سراسر جهان دارد، از مسائل بسیار مهم است. به عبارتی بدون درنظرگرفتن عوامل ایمنی که مانع نشت گاز، انفجار و آتش سوزی می شوند، بهره برداری از این انرژی فسیلی بسیار پرخطر است. بنابراین، برای غلبه بر این مشکل ها، تزریق ترکیب های شیمیایی مناسب به گاز طبیعی که مصرف کنندگان بتوانند وجود گاز را در هوا تشخیص دهند، حیاتی است. تاکنون ترکیب های زیادی برای تزریق به گاز طبیعی تحت عنوان بودارکننده، فرموله و تولید شده اند. این ترکیب ها به دلیل بوی خاص متعفن و تندی که دارند، در صورت نشت گاز به راحتی در غلظت های بسیار پایین توسط هر فردی قابل شناسایی هستند. همه مواد بودارکننده در دو گروه کلاسیک و مدرن جای می گیرند. در این پژوهش، به مطالعه مفهومی انواع بودارکننده های مدرن گاز طبیعی پرداخته شده است. همچنین، پس از بررسی اصول شیمیایی و تاریخچه اکتشاف این ترکیب ها، مهم ترین ویژگی های بودارکننده ها برای دستیابی به مناسب ترین ماده بودارکننده و روش های سنتز آن ها ارائه شده اند. پرونده مقاله

بیودیزل از انرژی های پاک و تجدید پذیر بوده که استفاده از آن به عنوان یک جایگزین مناسب برای سوخت دیزل در سراسر جهان در حال گسترش است. بیودیزل می تواند به صورت 100% خالص یا به صورت مخلوط با سوخت دیزل مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش دانه گلرنگ به عنوان یک ماده اولیه مناسب جهت تولید بیودیزل انتخاب و پس از استخراج روغن و انجام واکنش ترانس استرکردن ویژگی های فیزیکی و شیمیایی بیودیزل و مخلوط 20درصد آن با سوخت دیزل با انجام آزمون های استاندارد سوخت مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتیجه های به دست آمده مخلوط 20 درصد بهترین نتیجه ها را نسبت به بیودیزل خالص گلرنگ و سوخت دیزل خالص نشان داده و همه ویژگی های آن در محدوده مجاز استانداردهای EN14214 و ASTM D6751 قرار دارد. پرونده مقاله

این پژوهش حذف رنگ‌های اسیدی از پساب صنایع نساجی به وسیله فرایند انعقاد شیمیایی باAl2(SO4)3 و FeSO4 و انعقاد الکتریکی به وسیله الکترودهای آهن برای سه رنگ اسید قرمز 88، اسید نارنجی 2 و اسید آبی 92 را گزارش می‌کند، هم چنین اثرات مربوط به غلظت اولیه رنگ، میزان منعقد کننده، pH اولیه و شرایط اختلاط، به منظور به حداکثر رساندن رنگبری مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه‌های انعقاد شیمیایی نشان داد بدون در نظر گرفتن شرایط فرایند،Al2(SO4)3 به مراتب موثرتر از FeSO4 بود. بازده حذف رنگ Al2(SO4)3 با مقدار mg/l 40 در گستره‌ی pH، 2 تا 10 و غلظت رنگ تا 100 میلی گرم بر لیتر تا 90% به دست آمد؛ همانند انعقاد الکتریکی، بازده حذف رنگ تا 96% در گستره pH 4 تا 9 با هزینه اجرایی بالاتری به دست آمد. انعقاد الکتریکی مزایای بیشتری از جمله پایداری در برابر تغییرات pH و کاهش هزینه‌های فرایند در مقایسه با انعقاد شیمیایی نشان داد. پرونده مقاله

مقاومت شیمیایی زیاد، استحکام، چسبندگی، تورق پذیری و سادگی قالب گیری پلیمرهای اپوکسی، کاربرد آن ها را به عنوان روکش های محافظ، چسب و یا کامپوزیت افزایش می دهد. معمول ترین پیش پلیمرهای اپوکسی از واکنش بیس فنل A و اپی کلروهیدرین تهیه می شود که به وسیله ی هاردنر های متفاوت پخت می شوند. در این مقاله سعی شده است دی آمین های حاوی گروه ایمیدی را سنتز کرده و خواص پلی ایمیدها را که به عنوان پلیمرهای مقاوم اکسایشی حرارتی و از دسته پلیمرهای فراعملکرد شناخته شده اند در پلیمر اپوکسی گنجاند. بنابراین از واکنش3،1- دی آمینو بنزن با پیروملیتیک دی انیدرید و 4،'4 هگزافلوئور ایزو پروپیلیدین دی فتالیک انیدرید، دو دی آمین دی ایمید جدید سنتز شد و ساختار آن ها به وسیله ی طیف سنجی های زیر قرمز و 1H NMR مورد تایید قرار گرفت. پخت پیش پلیمر اپوکسی به‌وسیله‌ی دی آمین های سنتز شده انجام شد و نتیجه ها از نظر زمان، دمای پخت، حلالیت و گران‌روی پلیمر اپوکسی بعد از پخت بررسی شد. همچنین مقاومت حرارتی اپوکسی رزین بعد از پخت به وسیله ی دو روش گرماسنجی پویشی- تفاضلی و آنالیز گرما وزن سنجی مورد بررسی گرفت. نتیجه ها نشان می دهد که رزین پخت شده با هاردنر حاوی گروه پیروملیتیک دی انیدرید از پایداری حرارتی بیشتری برخوردار است و همچنین مدت زمان پخت رزین با این هاردنر نیز بیشتر است. پرونده مقاله