به‌منظور بررسی اثرات تاخیر کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام گندم، به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی با چهار تاریخ مختلف کاشت شامل: 17 آبان ماه (شاهد)، 7 آذر ماه، 27 آذر ماه و 17 دی ماه و عامل فرعی شامل سه نوع رقم گندم نان: ستاره، مهرگان و چمران2 (شاهد) بود. نتایج نشان داد که بین تاریخ‌های کاشت از نظر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع، طول سنبله و وزن هزار دانه از نظر آماری در سطح احتمال یک درصد و بین ارقام از نظر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و طول سنبله در سطح احتمال یک درصد و تعداد سنبله در متر مربع در سطح پنج درصد معنی‌دار بود و در اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم بر عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تاریخ کاشت 17 آبان ماه و رقم چمران2 (شاهد) با 6444 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن متعلق به تاریخ کاشت 17 دی ماه و رقم مهرگان با 1519 کیلوگرم در هکتار بود. در نتیجه، کاشت رقم چمران2 در تاریخ 17 آبان و 7 آذر به دلیل افزایش در اجزای عملکرد و تاثیر آن در افزایش عملکرد دانه پیشنهاد می‌گردد. پرونده مقاله