فهرست مقالات ظاهر اعتماد


  • مقاله

    1 - اثر دویدن در شیب مثبت و منفی و مصرف ژل رویال بر بیان ژن گیرنده‌های سرتونین و دوپامین هیپوکامپ رت‌های نر مبتلا به آلزایمر
    فعالیت بدنی و تندرستی , شماره 9 , سال 3 , بهار 1403

    هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دویدن در شیب مثبت و منفی به همراه ژل رویال بر بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت‌های نر مبتلا به آلزایمر می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 48 سر رت نر به‌صورت صفاقی تری متیل تین کلراید را جه چکیده کامل

    هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دویدن در شیب مثبت و منفی به همراه ژل رویال بر بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت‌های نر مبتلا به آلزایمر می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 48 سر رت نر به‌صورت صفاقی تری متیل تین کلراید را جهت القای آلزایمر دریافت نمودند. حیوانات پس از آلزایمری شدن به 8 گروه 6 سری شامل قربانی هفته اول، قربانی هفته آخر، ژل رویال، شم، تمرین شیب منفی، تمرین شیب مثبت، تمرین شیب منفی + ژل رویال، تمرین شیب مثبت + ژل رویال تقسیم شدند. همچنین از 12 سر موش صحرایی نر برای کنترل اثر زمان استفاده شد. برنامه تمرین استقامتی شامل هشت هفته دویدن فزاینده روی دستگاه نوارگردان با شیب 15+ و 15-، سرعت 15 تا 20 متر در دقیقه و به مدت 15 تا 30 دقیقه در هر جلسه با سه تکرار در هفته بود. ژل رویال به مدت هشت هفته روزانه100mg/kgبه‌صورت صفاقی القا شد. 48 ساعت پس از آخرین مداخله بافت هیپوکامپ برداشته شد و به آزمایشگاه ارسال شد. نتایج: القای آلزایمر منجر به کاهش بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت‌های نر شد. دویدن در هر دو شیب مثبت و منفی باعث افزایش معنی‌دار بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت-های نر مبتلا به آلزایمر شد. همچنین ژل رویال اثری مشابه با اثر تمرین را نشان داد. نتیجه‌گیری: به‌عنوان یک نتیجه‌گیری تمرین در هر دو شیب مثبت و منفی، همچنین مصرف ژل رویال به‌عنوان راهکارهایی در جهت بهبود بیماری آلزایمر مطرح هستند.

    پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - مروری بر تغییرات برخی نشانگر های التهابی قلب در چاقی و نقش ورزش بر آنها
    فعالیت بدنی و تندرستی , شماره 5 , سال 2 , زمستان 1402
    هدف: نبود فعالیت بدنی و رژیم غذایی پرچرب باعث شده اضافه وزن و چاقی،از مشکلات عمدة سلامتی به شمار روند. افزایش عوامل التهابی متعاقب چاقی از دلایل اصلی مرگ و میر است. چاقی، عامل افزایش چربی و تغییر عملکرد سلول چربی است. اثرات متابولیکی التهاب توسط سایتوکین های پیش التهابی چکیده کامل
    هدف: نبود فعالیت بدنی و رژیم غذایی پرچرب باعث شده اضافه وزن و چاقی،از مشکلات عمدة سلامتی به شمار روند. افزایش عوامل التهابی متعاقب چاقی از دلایل اصلی مرگ و میر است. چاقی، عامل افزایش چربی و تغییر عملکرد سلول چربی است. اثرات متابولیکی التهاب توسط سایتوکین های پیش التهابی تنظیم شده اند. نظر به ارتباط قویی بین شاخص های التهابی و شیوع انواع بیماری ها به خصوص بیماری های قلبی-عروقی،هر عاملی که باعث کاهش شاخص های التهابی شود، می تواند احتمال حوادث قلبی-عروقی را کاهش دهد. امروزه آثار مثبت تمرین و فعالیت بدنی برای پیشگیری اولیه و ثانویه بیماری های قلبی- عروقی ثابت شده است. بنا براین فعالیت بدنی احتمالا از طریق کاهش شاخص های التهابی،چربی بدن و چاقی می تواند باعث کاهش عوامل خطرزای قلبی-عروقی گردد. روش ها: به این منظور در تمامی بانک های اطلاعاتی بخصوصWos،PubMed ، Google scholar،Mageiran، SID.IR مقالاتی با کلیدواژه هایExercise training ، Metabolic disorders ،Obesity و Faty جست و جو شد. سپس مقالات بر اساس چاقی و التهاب، قلب، در اختلالات متابولیک دسته بندی شدند. یافته ها: نتایج نشان می دهد تمرین شدید روند التهاب را بهبود بخشیده و آسیب های ناشی از چاقی را کاهش می دهد. نتایج: بر هم خوردن تعادل در چاقی، می تواند اثرات مختلف التهاب موضعی با سیتمیک داشته باشد و می تواند در اختلالات متابولیک و عوارض چاقی نقش داشته باشد. اطلاعات نشان می دهد تمرین تناوبی شدید وابسته به طول دوره تمرین، زمان ریکاوری و شدت تمرین موجب بهبود نسبی TNF-α، IL-6 و CRP می گردد. پرونده مقاله