هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دویدن در شیب مثبت و منفی به همراه ژل رویال بر بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت‌های نر مبتلا به آلزایمر می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 48 سر رت نر به‌صورت صفاقی تری متیل تین کلراید را جهت القای آلزایمر دریافت نمودند. حیوانات پس از آلزایمری شدن به 8 گروه 6 سری شامل قربانی هفته اول، قربانی هفته آخر، ژل رویال، شم، تمرین شیب منفی، تمرین شیب مثبت، تمرین شیب منفی + ژل رویال، تمرین شیب مثبت + ژل رویال تقسیم شدند. همچنین از 12 سر موش صحرایی نر برای کنترل اثر زمان استفاده شد. برنامه تمرین استقامتی شامل هشت هفته دویدن فزاینده روی دستگاه نوارگردان با شیب 15+ و 15-، سرعت 15 تا 20 متر در دقیقه و به مدت 15 تا 30 دقیقه در هر جلسه با سه تکرار در هفته بود. ژل رویال به مدت هشت هفته روزانه100mg/kgبه‌صورت صفاقی القا شد. 48 ساعت پس از آخرین مداخله بافت هیپوکامپ برداشته شد و به آزمایشگاه ارسال شد. نتایج: القای آلزایمر منجر به کاهش بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت‌های نر شد. دویدن در هر دو شیب مثبت و منفی باعث افزایش معنی‌دار بیان ژن‌های گیرنده سروتونین و دوپامین بافت هیپوکامپ در رت-های نر مبتلا به آلزایمر شد. همچنین ژل رویال اثری مشابه با اثر تمرین را نشان داد. نتیجه‌گیری: به‌عنوان یک نتیجه‌گیری تمرین در هر دو شیب مثبت و منفی، همچنین مصرف ژل رویال به‌عنوان راهکارهایی در جهت بهبود بیماری آلزایمر مطرح هستند.