کارکنان زندان‌ها با مشکلات فراوانی به‌ویژه در زمینه افت رضایت زناشویی و افزایش تعارض نقش مواجه هستند و یکی از روش‌های آموزشی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی آموزش هستی‌شناختی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش هستی‌شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز بر رضایت زناشویی و تعارض نقش در کارکنان زندان انجام شد. این مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر کارکنان زندان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1397 بودند. نمونه این پژوهش 30 نفر از کارکنان زندان‌ها بودند که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 60 دقیقه‌ای (هفته‌ای یک جلسه) تحت آموزش هستی‌شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. هر دو گروه علاوه بر فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی (افروز و قدرتی، 1390) و خرده‌مقیاس تعارض نقش در پرسشنامه ابهام و تعارض نقش (ریزو، هوس و لیرتزمن، 1970) پاسخ دادند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS-23 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که روش آموزش هستی‌شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز باعث افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض نقش در کارکنان زندان شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (05/0>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می‌توان از روش آموزش هستی‌شناختی در کنار سایر روش‌های آموزشی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی به‌ویژه افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض نقش استفاده کرد. پرونده مقاله