Today, the lack of milieu- behavior synomorphy is the main problem in public spaces that prevents citizens and other people from using the designed spaces in the city. The problem is also found in the design of educational milieu. This research tries to solve this problem as much as possible using the synomorphy in the educational space, which means the milieu-behavior synomorphy leads to the creation of behaviors tailored to the purpose of design in space. As an applied, descriptive-analytical research, this study tries to identify the spaces affecting students' behavior and their relationship with surrounding milieu using a combination of quantitative and qualitative methods. To do so, College of Architecture and Urbanism of Shahid Beheshti University, the School of Architecture and Urbanism of University of Science and Technology and College of Fine Arts of University of Tehran were selected for case study and then, using analytical hierarchy process, seven common items between them were scored. In this analysis, six indicators associated with behavior and space were selected by the researcher and scored by two groups of experts and students. Using the map of behavioral patterns, the conformity of the mentioned groups' opinions with the model obtained from gatherings in space was obtained by the researcher. Accordingly, the results from the College of Fine Arts and the opinions of the mentioned groups were consistent. However, there was a slight difference in the ranking of spaces at Shahid Beheshti University. And, at the University of Science and Technology, the difference was found greater compared to the other two. According to the research information, it was concluded that the sense of place and the aesthetic concepts were essential indicators in synomorphy, and physical and cognitive elements can be effective in improvement and manner of behavioral patterns and use of space by people. پرونده مقاله

مقدمه: طراحی‌های معماری در فضاهای آموزشی بیشتر با انواع طراحی‌های دستوری و فرمال و اغلب به صورت نخبه‌گرا است که بدون مشارکت و نظر سنجی و مطالعات رفتاری صورت می‌گیرد. هدف: در این تحقیق تلاش شده است از تکنیک نقشه شناختی به عنوان یک تکنیک تحلیل فضا استفاده گردد تا به برداشت‌های الگوهای رفتاری استفاده‌کنندگان از فضا با یک مدل مفهومی کالبدی-فضایی-رفتاری به هم‌ساختی ظرف کالبدی (محیط‌های آموزشی) و رفتار در فضا در قالب سینومورفی فضا بپردازد. به عبارت دیگر هدف اصلی این تحقیق تبیین چارچوبی راهبردی جهت دستیابی به هم‌ساختی محیط - رفتار پایدار (سینومورفی) در طراحی دانشکده‌های معماری و شهرسازی است.روش شناسی تحقیق: روش تحقیق مورد نظر به لحاظ هدف ، کاربردی و به لحاظ متد روش توصیفی-تحلیلی می‌باشد. این پژوهش با رویکردی تلفیقی و استفاده از روش تحقیق پدیدار شناسی توصیفی(دیکلمن) و مشاهدات میدانی مستقیم و غیرمداخله ای به تحلیل کیفی داده ها و استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی به تحلیل کمی داده ها می پردازد.قلمرو جغرافیایی تحقیق: مراکز آموزش عالی شهر تهرانیافته ها و بحث: در کاربست مولفه های همساختی محیط و رفتار(سینومورفی) که شش مولفه و هفت فضای داخلی دانشکده که بیشترین فراوانی تجمع دانشجویان را داشته اند مورد شناسایی قرار گرفت، این نتایج حاصل شد که دو رویکرد پارادایمیک و پارادوکسیکال بین نقشه های شناختی و نقشه برداری رفتاری وجود دارد. محصول پارادایم بر هم کنش این دو مفهوم سینومورف فضا بوده است.نتایج: می‌توان هم‌ساختی محیط و رفتار را راه حلی در جهت کاهش تعارضات یاد شده دانست. انعطاف پذیری فضا بسیار در تقویت و تشدید سینومورف فضا موثر است. استفاده از رویکرد امکان دهندگی و احتمال دهندگی فضا می تواند محصول کار که یک دانشکده اجتماعی یا دانشکده اجتماع محور است را تبیین کند. پرونده مقاله